بررسی اسناد قرآنی و روایی قاعده حرمت اخذ اجرت بر واجبات

  • سال انتشار: 1393
  • محل انتشار: فصلنامه فقه و اصول، دوره: 46، شماره: 3
  • کد COI اختصاصی: JR_FIQH-46-3_006
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 953
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

مجید رضا شیخی

دانش آموخته کارشناسی ارشد فقه و حقوق اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد

محسن جهانگیری

استادیار دانشگاه علوم اسلامی رضوی

عباسعلی سلطانی

دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

فقه در دامن قرآن و حدیث متولد گشته است و فقه روایی یا ماثور، اولین سبک فقهی، پس از طلوع اسلام است؛ آنچنان که در ادوار بعد، بساطت این فقه با استنباط های عقلی آمیخته شده و گاه برخی مسایل که جنبه کلان تری داشت، تلقی قاعده گردیده است. قاعده حرمت اخذ اجرت بر واجبات، قاعده ای چالشی و بحث بر انگیز محسوب شده است. ریشه های قاعده در ادوار نخستین فقه، تنها چند روایت موردی، در باب قضا و اذان و تعلیم قرآن بوده است و در کتب قدما صرفا فتوایی دال برحرمت اخذ اجرت بر تجهیز میت وجود دارد. خاستگاه های اختلاف این مساله در دوره های متاخرین عمدتا بر پایه وجوه و تحلیل های عقلی قامت افراشته است و تاکنون اندیشمندان این میدان به طور مبسوط به مبانی عقلی قاعده پرداخته؛ ولی در باب مبانی قرآنی و حدیثی این مساله به جد جای خالی وجود دارد. در این نگاشته؛ مبانی منصوص قاعده از کتب مختلف روایی و تفسیری گرداوری و به نقادی گذاشته شده است.

کلیدواژه ها

داعی بر داعی، واجبات نیابتی، سحت، رشوه، اجرت بر واجبات

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.