امین فرهادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک بیوسیستم، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد
سجاد رستمی - استادیار گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد
برات قبادیان - استاد گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس
شاهین بشارتی - مربی گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد

در سالهای اخیر، روش تجزیه و تحلیل اکسرژی به طور گسترده در طراحی، شبیه سازی و ارزیابی عملکرد انواع مختلف موتورها برا ی شناسا ییتلفات و محاسبه بازده استفاده شده است. ازطرفی، بیودیزل خود را به عنوان یک سوخت جایگزین مناسب در موتور دیزل معرفی کرده است. در اینمطالعه با توجه به قوانین اول و دوم ترمودینامیک به بررسی کیفیت و کمیت انرژی در موتور دیزل OM314 با مخلوط سوخت های دیزل و بیودیزل B20 در زمان های پاشش 10، 15 و 20 درجه قبل از نقطه ی مرگ بالا پرداخته شده است. با جلو انداختن زمان پاشش، افزایش دمای بیشیینه سیلندر و با عقب انداختن زمان پاشش کاهش در فشار بیشیینه درون سیلندر مشاهده گردید. با جلو انداختن زمان پاشش پارامترهای کاردهی تلف شده به واسطهانتقال گرما، کاردهی اندیکاتوری، بازدهی انرژی و اکسرژی افزایش و با عقب انداختن زمان پاشش بازده انرژی و اکسرژی کاهش یافت. همچنین تاثیرسرعت های مختلف موتور بر پارامترهای قابلیت کاردهی یا اکسرژی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان دادکه پارامترهای قابلیت کاردهیدر سوخت دیزل به خاطر اکسرژی شیمیایی بالاتر سوخت دیزل تا حدودی از سوخت B20 بیشتر می باشند. با افزایش سرعت موتور در زمان پاشش 15 درجه قبل از نقطه ی مرگ بالا قابلیت کاردهی کل افزایش و کاردهی تلف شده به واسطه ی انتقال گرما در 1600 دور بر دقیقه کاهش و در 2000 دور بر دقیقه افزایش یافت.

اکسرژی، انرژی، بیودیزل، زمان پاشش