ایمان جعفری - کارشناسی ارشد رشته حشره شناسی
بهنام امیری بشلی - دانشیارگروه گیاهپزشکی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
محمود محمدی شریف - استادیارگروه گیاهپزشکی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

در این پژوهش اثر کشندگی روغن معدنی (فرمولاسیون ولک)، آفتکشهای گیاهی تنداکسیر، سیرینول و پالیزین و کنهکشهای هگزیتیازوکس وفنپیروکسیمیت روی پوره سن یک و بالغهای کنه قرمز مرکبات (Tetranychidae: Acarina) (McGregor (citri Panonychus یکی از آفات رایجدرختان مرکبات مازندران، بررسی شد. از روش غوطهورسازی برای آزمایشهای زیستسنجی استفاده شد و 24 ،48 و 72 ساعت پس از تیمار مرگو میر /1743 ،9/1305 ،1/661 ،2/1969 ،6/223 و 480 50 شش ترکیب ذکر شده برای پوره سن یک بترتیب 6 ثبت شد. 72 ساعت پس از تیمار، میزان LCپیپیام و برای کنه بالغ 1549،1898 ،9/693، 2206 ،3/227 و 3/439 پیپیام براورد شد. بر این اساس کنهکش هگزیتیازوکس سمیت بالاتری نسبت به سایر ترکیبات برای هر دو مرحله پوره سن یک و بالغ کنه قرمز مرکبات داشت در حالیکه کمترین سیمت مربوط به آفتکش گیاهی پالیزین بود. در بین ترکیبات گیاهی، آفتکش سیرینول سمیت بالاتری نسبت به دو ترکیب دیگر داشت. با توجه به کمخطر بودن این آفتکشها نسبت به کنهکشهای شیمیایی رایج، به نظر میرسد میتوان از این ترکیبات در برنامه مدیریت تلفیقی کنه قرمر مرکبات بهره برد.

پالیزین، ترکیبات طبیعی، تنداکسیر، سیرینول، کنه قرمز مرکبات