مجتبی عباسی اصل - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

مقدمه: نظم بخشی هیجانی به فرآیندهایی گفته می شود که پاسخ های عاطفی را تقویت، تضعیف و حفاظت می کنند. نظم بخشی هیجان یکی از عوامل اساسی بهزیستی بوده و نقش مهمی در سازگاری با وقایع تنیدگی زای زندگی ایفا می کند. با توجه به اهمیت نظم بخشی هیجان پژوهش حاضر با هدف پیش بینی نظم بخشی هیجانی بر اساس سبک های دلبستگی و سرسختی روانشناختی انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش همه دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین پیشوا در سال تحصیلی 95-1394 بودند. از میان آنان 280 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، مقیاس نظم بخشی هیجانی (گراس و جان، 2003)، پرسشنامه سرسختی روانشناختی (کوباسا، 1976) و پرسشنامه سبک های دلبستگی بزرگسالان (هازن و شیور، 1987) بودند. یافته های پژوهش: یافته ها نشان داد سرسختی روانشناختی و سبک دلبستگی ایمن با نظم بخشی هیجانی رابطه مثبت و معنادار داشتند، اما سبک دلبستگی دوسوگرا و سبک دلبستگی اجتنابی با نظم بخشی هیجانی رابطه معناداری نداشتند. در یک مدل پیش بین متغیرهای سرسختی روانشناختی و سبک های دلبستگی توانستند 57 درصد از تغییرات نظم بخشی هیجان را پیش بینی کنند (p˂0/01). بحث و نتیجه گیری: سرسختی روانشناختی و سبک دلبستگی ایمن نقش موثری در پیش بینی نظم بخشی هیجانی داشتند. بنابراین برای افزایش نظم بخشی هیجانی می توان سرسختی روانشناختی و سبک دلبستگی ایمن را افزایش داد.

نظم بخشی هیجان، سرسختی روانشناختی، سبک های دلبستگی، دانشجویان پرستاری و مامایی