الگوریتم های مسیر یابی برای شبکه های موردی و شبکه های مش

امروزه تکنولوژی شبکه ی بی سیم، به عنوان یک جایگزین بسیار ارزان برای ایجاد شبکه های انجمنی و متحد مورد توسعه قرارگرفته است)در مقایسه با شبکه های مرسوم سیمی(. علی رقم اینکه چنین شبکه هایی از نظر اقتصادی بسیار مقرون به صرفههستند، بهره وری های عملیاتی متعددی را نیز اعم از قابلیت پویایی و راحتی برای کاربر نهایی ارایه میدهد. یک شبکه ی بی سیممیتواند در هر دو مد Ad-Hoc و مد زیر ساختار عمل کند. در مد اول، کاربر حالت خود مدیرانه داشته و در مد دوم نیز از یک منبع معتبر برای مدیریت شبکه استفاده می شود، مانند روتر های بی سیم، نقاط دسترسی و ایستگاه های پایه. یک شبکه ی Ad-Hocعموما از مالتی هاپ نیز پشتیبانی می کند، به گونه ای که بسته ی داده ای می تواند از طریق چندین هاپ عبور کرده تا به مقصد برسد. از بین شبکه های مبتنی بر زیر ساختار، یک شبکه ی مش بی سیم (به صورت مجموعه ای از روتر های بی سیم قرارگرفته شده در نقاط استراتژیک، به منظور فراهم کردن اتصالات کلی شبکه) نیز قابلیت انعطافی را برای این مالتی هاپ فراهممی سازد. یک سری روش های مسیریابی بی سیم تا به امروز پیشنهاد شده است. در این مقاله، مطالعه ای بر روی الگوریتم هایمسیریابی پیشنهاد شده برای شبکه های بی سیم ارایه خواهد شد. بر خلاف مسیریابی در شبکه های سیمی، مسیریابی بی سیم باچالش هایی مانند تداخل در بین سایر انتقالات، مشخصه های متغیر کانال و ... روبروست. در یک شبکه ی بی سیم، الگوریتم هایمسیریابی ، به دسته بندی های متعددی اعم از الگوریتم های مسیریابی جغرافیایی، Geo-Casting، سلسله مراتبی، چند مسیری، مبتنی بر انرژی باقیمانده و هیبریدی (ترکیبی) تقسیم می شوند.در گام های اولیه ی توسعه ی شبکه های بی سیم، الگوریتم های پایه ای برای مسیریابی، مانند مسیریابی منبع پویا (DSR)، مسیریابی بردار فاصله مبتنی بر تقاضا (AODV)، با هدف کنترل ترافیک در شبکه طراحی شدند. اگرچه پژوهش ها نشان داد که بکار گیری این الگوریتم های ساده به صورت مستقیم بر روی چنین شبکه هایی، منجر به بروز مشکلاتی به صورت زیر خواهد شد:- جریان زیاد در شبکه، - مجموعه ی خالی از همسایه ها در روش ارسال حریصانه، - آدرس دهی تخت، - اطلاعات توزیع شده ی انبوه، - مصرف زیاد انرژی، - تداخل و ... بنابراین یک سری الگوریتم هایی ارایه شدند که نوع توسعه یافته ای از این الگوریتم های اولیه بودند.

کلیدواژه ها:

شبکه های مش بی سیم (WMN) ، شبکه های Ad-Hoc ، شبکه های چند هاب ، الگوریتم مسیریابی