بررسی تأثیر الیاف پلیپروپیلن بر روی جمعشدگی ملات خودتراکم
عنوان مقاله: بررسی تأثیر الیاف پلیپروپیلن بر روی جمعشدگی ملات خودتراکم
شناسه ملی مقاله: ICCE08_745
منتشر شده در هشتمین کنگره بین المللی مهندسی عمران در سال 1388
شناسه ملی مقاله: ICCE08_745
منتشر شده در هشتمین کنگره بین المللی مهندسی عمران در سال 1388
مشخصات نویسندگان مقاله:
ایمان مهدی پور - کارشناس مرکز تحقیقات بتن و ساختمان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین
آرش سنگتراشها - کارشناس انستیتو مصالح ساختمانی دانشکده فنی دانشگاه تهران
علیرضا شفیعی فر - کارشناس انستیتو مصالح ساختمانی دانشکده فنی دانشگاه تهران
نیکلاس علی لیبر - مدیر پژوهشی انستیتو مصالح ساختمانی دانشکده فنی دانشگاه تهران
خلاصه مقاله:
ایمان مهدی پور - کارشناس مرکز تحقیقات بتن و ساختمان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین
آرش سنگتراشها - کارشناس انستیتو مصالح ساختمانی دانشکده فنی دانشگاه تهران
علیرضا شفیعی فر - کارشناس انستیتو مصالح ساختمانی دانشکده فنی دانشگاه تهران
نیکلاس علی لیبر - مدیر پژوهشی انستیتو مصالح ساختمانی دانشکده فنی دانشگاه تهران
ویژگی بتن خودتراکم که آن را از بتن سنتی متمایز می کند، کارپذیری زیاد در عین پایداری آن در وضعیت تازه است. با این وجود بین بتن خودتراکم و بتن سنتی در وضعیت سخت شده نیز تفاوتهایی وجود دارد. یکی از این تفاوتها این است که بتن خودتراکم به دلیل زیاد بودن مقدار خمیر سیمان و کم بودن میزان سنگدانه جمع شدگی بیشتری دارد. در این مطالعه کنترل جمعشدگی ملات خودتراکم به وسیله الیاف پلی - پروپیلن در حالت عمل آوری در محیط خشک بررسی شده است. برای این منظور از نمودارهای کرنش جمعشدگی 6 ماهه 9 طرح اختلاط که با مقادیر 0 تا 0/7 درصد از الیاف 6 و 12 میلیمتری ساخته شده اند، استفاده شد. بهعلاوه خواص رئولوژی ملات تازه نیز توسط آزمایش اسلامپ کوچک بررسی گردیده و مقاومت فشاری 28 روزه هر طرح نیز اندازه گیری شده است.
کلمات کلیدی: بتن خودتراکم، ملات فوقروان، خواص رئولوژی، جمعشدگی، الیاف پلیپروپیلن، عملآوری خشک
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/62792/