بررسی میدانی اثر گل حفاری گلایکولی بر کمیت های مخزنی در میدان نفتی اهواز

با توجه به تغییر خط مشی گل حفاری در سال های اخیر، امروزه دیگر تنها معیار انتخاب، عملکرد گل نیست؛ بلکه علاوه بر این عامل، عواملی نظیر زمین شناسی منطقه، طراحی چاه، هزینه، آثار زیست محیطی، استحکام سنگ، فشار و دمای چاه، میزان تولید و آسیب سازندی نیز در انتخاب گل حفاری مهم خواهند بود. گل پایه آبی گلایکولی می تواند گزینه مناسبی جهت جایگزینی گل پایه روغنی باشد. نتایج آزمایشگاهی و میدانی بیانگر اینست که این نوع گل سازگار با محیط زیست می تواند مشکلات خاص حفاری را بهبود بخشد و بنابراین باید تمام جوانب کاربردی این گل، به ویژه کمیت های مخزنی که بر تولید آینده، صیانت از مخازن و روش های ازدیاد برداشت تاثیر گذارند، مورد بررسی قرار گیرد. هدف این مقاله بررسی تاثیر گل حفاری گلایکولی بر کمیت های مخزنی میدان اهواز مانند آسیب سازندی، تراوایی، شاخص بهره دهی چاه ها و نرخ تولید در مقایسه با سایر گل های حفاری می باشد. برای دست یابی به این هدف از نظر میدانی، چند حلقه چاه حفاری شده با گل گلایکولی و چاه های مجاور آنها که با انواع دیگر گل حفاری شده را انتخاب کرده و با استفاده از اطلاعات میدانی بهره برداری و چاه آزمایی کمیت های مخزنی مورد نظر محاسبه و بررسی گردید. نتایج حاصل از این پژوهش ارتباط خوبی بین داده های آسیب سازندی و داده های تولیدی مخزن را نشان می دهد. نتایج داده های چاه آزمایی بیانگر اثر مناسب گل حفاری گلایکولی بر کمیت های مخزنی چاه های حفاری شده با این گل در مقایسه با چاه های حفاری شده با انواع دیگر گل مانند گل پایه روغنی و پایه آبی است. با توجه به نتایج حاصل و مشکل زیست محیطی گل پایه روغنی می توان گفت گل گلایکولی جایگزین مناسبی برای این گل خواهد بود.

کلیدواژه ها:

گل گلایکولی ، آسیب سازندی ، ضریب بهره دهی ، تراوایی