روانکارهای برمبنای منابع تجدیدپذیر: جایگزین های سازگار با محیط زیست برای روانکارهای معدنی

استفاده از روغن پایه های معدنی در روانکارها از قبیل روانکارهای موتوری، هیدرولیک و غیره به دلیل خواص روانکاری خوب و قیمتمناسب است. با این حال بدلیل استفاده به عنوان ابزار سیاسی از منابع سوخت فسیلی در سطح بین المللی اکنون بشر پی برده است کهروغن پایه های معدنی اساسا منابع محدودی هستند. از طرف دیگر به علت ضررهای جبران ناپذیر مواد شیمیایی بر محیط زیست و ظرفیتمحدود زمین در تحمل این مواد، مشکلات روغن پایه های معدنی را بیش از پیش آشکار نموده است. عیب روغن پایه های معدنی این است کهبه راحتی تجزیه نمی شوند و پتانسیل آلودگی دراز مدت محیط زیست را دارند. از زمان شروع توسعه روانکارهای با کاربرد ویژه (برای مثالروغن های موتوری توربوجت ها) بشر پی برده است که پلی اول استرهای اسیدهای چرب خواص روانکاری مشابه و بعضا بهتری از روغن هایمعدنی دارند. به همین دلیل، تعداد بی شماری از استرهای سنتزی با تغییر اسیدهای چرب و الکل ها سنتز شده اند. در حالیکه، قسمت الکلیاسترهای سنتزی از پتروشیمی ها بدست می آیند، اسیدهای چرب آنها منحصرا از منابع تجدیدپذیر بدست می آیند. خواص فیزیکوشیمیاییاسترهای طبیعی دارای تمام خواص مورد نیاز برای روانکاری (خواص روانکاری خوب، پایداری حرارتی بالا، شخص ویسکوزیته بالا، فراریت کمو پایداری برشی بالا) هستند.

کلیدواژه ها:

روانکار تجدیدپذیر ، استر ، روانکارهای معدنی ، محیط زیست ، بیوروانکارها