مقایسه ی زره های آلومینیومی، سرامیکی و کامپوزیتی با زره فولادی و بررسی کاهش جرم زره ها

  • سال انتشار: 1395
  • محل انتشار: چهارمین کنفرانس ملی و دومین کنفرانس بین المللی پژوهش های کاربردی در مهندسی برق، مکانیک و مکاترونیک
  • کد COI اختصاصی: ELEMECHCONF04_007
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 1516
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

سیدمسعود هاشمی

استادیار، مهندسی مکانیک، دانشگاه مالک اشتر، شیراز

محمدمهدی اسلاملو

کارشناس ارشد ، مهندسی مکانیک، دانشگاه مالک اشتر، شیراز

چکیده

مقاله پیش رو با هدف بررسی میزان کاهش جرم زره های آلومینیومی 7039، سرامیک کاربید سیلیسیومی و کامپوزیتی الیاف آرامیدی (کولار) و شیشه ای نسبت به زره فولادی به ازای یک کارآیی یکسان نوشته شده است. در این مقاله فولاد 4340 به عنوان زره مبنا در نظر گرفته شده است و حداقل ضخامت لازم برای متوقف کردن پرتابه-ی مبنا در زره فولادی و زره هایی از جنس های مختلف با استفاده از نرم افزارهای اجزاء محدود، تخمین زده شده است. برای دقیق بودن مقایسه ی زره ها ضرورت دارد که اندازه ی شبکه بندی زره ها یکسان باشد، در غیر این صورت نتایج مقایسه ی زره ها از خطای زیادی برخوردار می شود. برای رسیدن به یک شبکه بندی مناسب باید اندازه ی اجزاء طوری انتخاب شوند که نتایج تحلیل ها به نتایج تجربی نزدیک باشد. برای انتخاب بهترین شبکه بندی معمولا از روش ثبات (همگرایی) در شبکه بندی یا مقایسه ی نتایج تحلیل ها با نتایج تجربی استفاده می شود. پس از انجام این مرحله، تحلیل-ها برای یافتن حداقل ضخامت مواد مختلف برای متوقف کردن پرتابه ی مبنا انجام می شود. برای یافتن حداقل ضخامت زره از روش سعی و خطا استفاده می شود و ضخامت زره ها آن قدر تغییر داده می شود تا پرتابه از زره عبور نکند. به سرعتی که پرتابه پس از برخورد و نفوذ، در آستانه ی خارج شدن از زره قرار می گیرد، سرعت حد بالستیکی می گویند. هدف از انجام این مقاله یافتن ضخامتی مناسب از زره است که در آن، سرعت 400 m/s، سرعت حد بالستیکی باشد. پس از یافتن ضخامت های مورد نظر برای مواد مختلف، جرم هر زره محاسبه و با زره فولادی مقایسه می شود

کلیدواژه ها

کاهش جرم زره به ازای کارآیی یکسان، زره فولادی4340، آلومینیوم 7039، سرامیک کاربید سیلیسیومی، کامپوزیت الیاف آرامیدی (کولار) و شیشه ای

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.