بررسی نقش یادگیری سازمانی در رابطه بین فرهنگ خطا گریزی و عملکرد سازمانی

بروز شکست و خطا در سازمانها، اجتناب ناپذیر است و جهت جلوگیری از تکرار آن، یادگیری از خطاهای سازمانی نیازی است که هر روز بیشتر از گذشته در سازمانها احساس میشود. اما وجود فرهنگ خطاگریزی در سازمانها موجب ایجاد استرس و ترس از انجام خطا در کارکنان شده و آنها را مجبور به پنهان کردن خطاها و به طبع آن کاهشیادگیری و تسهیم دانش در رابطه با خطا مینماید که نتیجه استقرار چنین فرهنگی کاهش عملکرد سازمانی میباشد. پژوهش حاضر به بررسی رابطهی بین فرهنگ خطاگریزی و عملکرد سازمانی با در نظر گرفتن نقش یادگیری سازمانی میپردازد. جامعه آماری این پژوهش مدیران و سرپرستان شرکتهای داروسازی پذیرفته شده در بازار بورس تهرانمیباشند. تحلیل دادهها بر اساس 151 پرسشنامه جمع آوری شده از نمونهی آماری صورت گرفته است. به منظور بررسی فرضیات تحقیق از تحلیل رگرسیون و به منظور برازش مدل از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که؛ بین متغیرهای پژوهش رابطه معناداری وجود دارد و یادگیریسازمانی در رابطه ی بین فرهنگ خطاگریزی و عملکرد سازمانی نقش متغیر میانجی را دارا میباشد.

کلیدواژه ها:

فرهنگ خطاگریزی ، یادگیری از خطاهای سازمانی ، عملکرد سازمانی ، یادگیری سازمانی