نرجس خاتون طاهری - کارشناس ارشد پرستاری، عضو هیات علمی دانشکده پرستاریی قاین، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران.
علیرضا شادی - دانشجوی ارشد مدیریت منابع انسانی، مسیول کمیته اعتباربخشی بیمارستان طالقانی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
منوچهر اسحاق - کارشناس ارشد پرستاری، بیمارستان امدادی شهید کامیاب، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
علی دشتگرد - کارشناس ارشد پرستاری، عضو هیات علمی دانشکده پرستاریی قاین، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران.

مقدمه: از آنجا که کیفیت زندگی کاری به طور مستقیم روی توانایی سازمان برای خدمت مناسی به مشتریان تاثیر می گذارد و اگر مورد سنجش قرار نگیرد و نمی تواند بطور موثر توسعه داده شده و حفظ گردد. از طرفی در کشور ما توجه به مسایل بهداشت روانی در محیط کاری پرستاری و درمانی مغفول است. بر آن شدیم تا پژوهشی با هدف تعیین همبستگی اضطراب آشکار و پنهان با کیفیت زندگی کاری پرسنل درمانی مراکز آموزشی درمانی مشهد انجام بدهیم. روش کار : این پژوهش یک مطالعه توصیفی تحلیلی همبستگی و از نوع مقطعی است. 200 پرسنل درمانی مراکز آموزشی درمانی مشهد به روش توصیفی طبقه ای از مراکز آموزشی درمانی مشهد انتخاب شدند. پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون و اضطراب اشکار و پنهان اشپیل برگر به روش خودسنجش تکمیل نمودند. داده های جمع آوری شده از طریق نرم افزار SPSS 14 با استفاده از آزمون های آماری توصیفی (میانگین، انحراف معیار و ... ) و آمار تحلیلی (پیرسون، اسپرومن، کای دو و ... ) آنالیز شد. یافته ها : میانگین نمرات اضطراب پنهان 7/78±43/0 . آشکار 8/27±43/4 و کیفیت زندگی پرستاران 11/01±72/4 بود. نتایج نشان داد که بین اضطراب پنهان با کیفیت زندگی کاری و اضطراب آشکار با کیفیت زندگی کاری همبستگی معنی داری وجود دارد (P<0/001). 62% پرستاران دارای اضطراب آشکار متوسط 35% پایین و 2% بودند. 64% پرستاران دارای اضطراب پنهان متوسط، 34% پایین و 2% بالا بودند. نتیجه گیری: کیفیت بالای زندگی کاری به عنوان شرط و پیش زمینه ی اساسی توانمندسازی منابع انسانی مورد نیاز سیستم مراقبت بهداشتی شناخته شده است در این مطالعه نیز ارتباط معنی داری بین اضطراب با کیفیت ز زندگی کاری به دست آمد. مدیران بیمارستان ها باید کیفیت زندگی کاری پرستاران را به عنوان نوعی فرهنگ بیمارستانی یا شیوه مدیریتی تبدیل کنند که پرستاران براساس آن احساس مالکیت، مسولیت و عزت نفس کنند، چرا که نهایتا منجر به افزایش کارآیی و اثربخشی سازمان و در نهایت بهبود کیفیت مراقبت از بیماران خواهد شد.

اضطراب، اضطراب آشکار، اضطراب پنهان، کیفیت زندگی کاری، پرسنل، مدیریت