هاله احمدی آعجه اوبه - کارشناس ارشد زمین شناسی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه

ضرایب هیدروژیولوژیکی از جمله مهمترین پارامترهای فیزیکی سفره های آبدار هستند که سرعت و مقدار حرکت آب را درداخل محیط متخلخل نشان می دهند. این ضرایب معمولا تا حدودی نشان دهندهی میزان آبدهی چاه می باشند. در این مقالهبرای تعیین ضرایب هیدرودینامیک سفره های موجود، از 9 حلقه چاه حفر شده در منطقه استفاده شد. ابتدا عملیات چاه نگاریتوسط سوندهای الکتریکی در داخل هر چاه انجام شد. لاگ های رزستیویته، گامای طبیعی و پتانسیل خودزا با استفاده ازداده های بدست آمده از عملیات چاه نگاری رسم شدند. از طریق تفسیر لاگ های مذکور مقاطع لیتولوژی اطراف هر چاه رسمشد. با توجه به لیتولوژی، مقدار تخلخل و نفوذپذیری هر یک از لایه ها دیواره ی چاه ها لوله گذاری شدند، به طوریکه از لوله هایمشبک در مقابل لایه های تراوا و از لوله های ساده در مقابل لایه های ناتراوا استفاده شد. سپس به منظور تعیین ضرایبهیدرودینامیک سفره ها آزمایش پمپاژ در هر چاه انجام شد و با استفاده از روش ژاکوب قابلیت انتقال و هدایت هیدرولیکی برایهر چاه بدست آمد و مشخص شد که سفره ی مربوط به چاه کمربندی بیشترین و سفره ی مربوط به چاه نصیرکندی کمترینمقدار قابلیت انتقال و هدایت هیدرولیکی را دارا می باشند. در نهایت به منظور مشخص کردن ضرایب هیدرودینامیک منطقه از ضرایب محاسبه شده ی تمامی چاه ها میانگین گرفته شد، به طوریکه ضریب قابلیت انتقال کل منطقه ی مورد مطالعه 790/72 متر مربع بر روز و هدایت هیدرولیکی 19/53 متر بر روز محاسبه شد.

چاه پیمایی، ضرایب هیدروژیولوژیکی، آزمایش پمپاژ، لاگ، آبخوان