فرمولاسیون ماتریس آهسته رهش به روش گرانولاسیون ترموپلاستیک درفرمولاسیونهای دارویی
محل انتشار: اولین کنفرانس مجازی علوم مهندسی وفناوری نانو
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,690
فایل این مقاله در 30 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NSTE01_008
تاریخ نمایه سازی: 11 مرداد 1396
چکیده مقاله:
هدف از انجام این پژوهش، طراحی فرمولاسیون ماتریس آهسته رهش و با استفاده از تکنیک ترموپلاستیک برای تولید گرانول با خاصیت آهسته رهش می باشد که بتوان از آن در محدوده وسیعی از فرمولاسیونهای دارویی استفاده نمود. با در نظر گرفتن هر دو خواص آب دوستی و چربی دوستی، درصد مناسب از مواد جانبی ترموپلاستیک با HLB تعادل و یا توازن آب دوستی چربیدوستی مناسب مورد استفاده قرار گرفت. ماتریس ترموپلاستیک ایجاد شده دارای خاصیت پلاستی سایزر، هیدروفوب و هیدروفیل بوده و از چندین مکانیسم همزمان نفوذ، اسمز، انتشار برای آزاد سازی دارو استفاده می کند. برای اینکار ذرات دارو توسط لایه ای از ماده لیپوفیل پوشانیده شده و سپس توسط ماده هیدروفیل که قابلیت تشکیل هیدروژل دارد به هم متصل شده و در کنار هم نگهداشته می شوند. از پلی اتیلن گلیکول در دو گرید 400 و 6000، ستیل الکل، گلیسرول منو استیارات، پوویدون k-30 در تولید ماتریس پلیمری زیست تخریب پذیر استفاده می شود. سپس با استفاده از دستگاه گرانولاتور فلوید بد اسپری درایر ( اسپری از بالا)، ماتریس حامل دارو بر سطح هسته ای از جنس هسته شکر اسپری شده و تثبیت شد. اندازه ذرات محلول ماتریس اسپری شده بر روی هسته شکر اولیه به دقت تحت کنترل قرار گرفت که منجر به تولید گرانولیکنواختی شد که از لحاظ مورفولوژی ساختار نیمه کروی تا کروی داشتند. این ذرات پس از عبور از الک مش 14 و در حضور آیروزیل 244 (کلوییدال سیلیکون دی اکساید) و منیزیم استیارات مخلوط و سپس توسط دستگاه روتاری پرس، متراکم شده و به شکل قرص آهسته رهش و یا پیوسته رهش تولید. قرص های تولید شده توسط لایه ای از روکش نازک قرمز رنگ پوشانیده شد. عملکرد ماتریس آهسته رهش تولید شده بر روی چهار دارو مورد مطالعه قرار گرفت و نحوه آزادسازی دارو توسط چهار مدل سینتیک مرتبه صفر، مرتبه یک، مدل Higuichi و مدل Korsemeyer-Peppas مورد بررسی قرار گرفت. در دستگاه دیسولوشن هر قرص در محیط دیسولوشن، ساختار ژل مانندی را ایجاد کرد و ذرات دارو با عبور از منافذ بتدریج و در زمان طولانی تری آزاد شدند. پروفایل دیسولوشن نشان داد که نحوه آزاد سازی دارو از فرمولاسیونهای آهسته رهش تولید شده از مدل سینتیک مرتبه صفر تبعیت می کند. همچنین با محاسبه فاکتور تفاوت F1 و شباهت F2 هر نمونه در مقایسه با نمونه برند، مطابقت آنها با نمونه برند اصلی مورد تایید قرار گرفت
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمود رضا پورمند
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات ، گروه مهندسی شیمی، تهران، ایران
فرشید پژوم شریعتی
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات ، گروه مهندسی شیمی، تهران، ایران
مهدی ارجمند
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات ، گروه مهندسی شیمی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :