جاهده تکیه خواه - کارشناس پژوهشی جهاد دانشگاهی واحد کردستان

در رویکرد توسعه روستایی تلاش می شود با حفاظت و نگهداشت محیط زیست همراه با بهبود فرصت های اقتصادی و بهینه سازی ساختار اجتماعی جوامع روستایی در بستر توزیع عادلانه خدمات و تسهیلات رفاهی در سطوح منطقه ای و محلی، امکان برخورداری روستاییان از معیشت پایدار و بهبود کیفیت زندگی فراهم شود. در این میان، توسعه توریسم روستایی می تواند با التفات به فعالیت های جایگزین بخش کشاورزی با التزام بر ضرورت نگهداشت و استفاده بهینه از منابع موجود روستایی ترسیمگر چشم انداز فراروی توسعه پایدار در نواحی روستایی باشد، چنانچه با ایجاد فعالیت های مکمل کشاورزی، رشد و ترویج صنایع دستی روستایی و اشتغال زایی، می تواند از مهاجرت های بی رویه روستایی و پراکنش نامتناسب جمعیت در مناطق جلوگیری بعمل می آورد و امکان توزیع متناسب و برابر خدمات، جمعیت و تسهیلات رفاهی را در چارچوب آمایش سرزمین فراهم آورد. بر این اساس توریسم روستایی را رویکردی در قالب توسعه توسعه پایدار روستایی بشمار می آورند که با درنظر گیری روستاییان بعنوان ذی نفعان پروژه گردشگری، امکان افزایش درآمد خانوارهای روستایی و بهبود وضع اقتصادی را، نه در روند توسعه ای برونزا، بلکه در جریانی درونزا فراهم می کند که از طریق مشارکت پذیری روستایی و توانمند سازی روستاییان در برخورداری از منابع و مواهب طبیعی روستایی، همراه با درک جایگاه حفاظت محیط زیست روستایی ممکن می ساد. در این پژوهش سعی شده به بررسی جایگاه گردشگری در توسعه پایدار روستایی و همچنین شناسایی توانمندی های روستا در استان کردستان در زمینه جذب گردشگر روستایی بپردازیم. در این مطالعه سعی شده است ضمن بررسی موانع موجود در زمینه گردشگری روستایی، پیشنهادات کارساز و راهگشایی در جهت رفع آنها ارایه گردد تا با توجه به توانمندی های بالای روستاهای استان کردستان در بخش منابع و جاذبه های گردشگری طبیعی و فرهنگی، مسیولان امر و برنامه ریزان توسعه ی روستا، چشم انداز آتی آن را در گرو بالندگی صنعت گردشگری جستجو نمایند.

توریسم، توسعه روستایی، گردشگری پایدار، گردشگری روستایی