بررسی اثر تعدادی از کوه های زیستی بر عملکرد اسانس و اندام هوایی خشک آویشن باغی (Thymus vulgaris)

به منظور بررسی اثرکودهای زیستی بر گیاه دارویی آویشن باغی، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی شهرستان سمنان انجام شد. تیمارها در چهار سطح شامل: (1- قارچ میکوریز آربسکولار Glomus intraradices، 2- ورمی کمپوست (5 تن در هکتار)، 3- ورمی کمپوست (10 تن در هکتار) و 4- تیمار شاهد (عدم کاربرد کود) بودند. مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که بیشترین عملکرد خشک اندام هوایی با 2877/47 کیلوگرم درهکتار، مربوط به کاربرد ده تن در هکتار کمپوست بود که نسبت به گیاهان شاهد، 87 درصد افزایش نشان داد. بیشترین عملکرد اسانس نیز به ترتیب با 56/72 و 53/81 کیلوگرم در هکتار، مربوط به کاربرد ده تن در هکتار ورمی کمپوست و تیمار با قارچ میکوریز بود که نسبت به گیاهان شاهد، 179 و 164 درصد افزایش معنی دار نشان دادند. بیشترین جذب ازت برگی در اثر تیمار ده تن درهکتار ورمی کمپوست مشاهده گردید. بالاترین مقدار فسفر گیاه به ترتیب مربوط به تیمارهای ده تن در هکتار ورمی کمپوست و قارچ میکوریز بود. کاهش معنی دار فلاونویید برگی در اثر کاربرد ده تن در هکتار ورمی کمپوست و قارچ میکوریز مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

کودزیستی ، جذب عناصر ، اسانس ، کشاورزی پایدار