مقایسه تاثیرعصاره گیاه زنجبیل و دیازپام بر کاهش اضطراب در موش کوچک آزمایشگاهی

اختلالات اضطرابی از اختلالات روانی رایج در انسان است. روش هایدارودرمانی این بیماری با عوارض جانبی متعددی همراه است. لذاجستجو برای یافتن داروهای جدید با عوارض کمتر امری ضروریاست. در این پژوهش، اثر عصاره گیاه زنجبیل در مقایسه با دیازپام برکاهش اضطراب در موش کوچک آزمایشگاهی مورد بررسی قرارگرفت. در این مطالعه تجربی از 60 سر موش (25 تا 30 گرم)استفاده شد. حیوانات در شش گروه به صورت کاملا تصادفی شامل:سه گروه دریافت کننده دوزهای 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره گیاه زنجبیل، گروه دیازپام، گروه اضطراب وگروهکنترل تقسیم بندی شدند. پس از آخرین دوز دریافتی، تمامی گروهها به جز گروه کنترل جهت ایجاد اضطراب در جعبه تاریک قرارگرفتند و سپس توسط ابزار ماز بعلاوه ای شکل مرتفع آزمون ارزیابیاضطراب گرفته شد. تعداد دفعات ورود به بازوی باز و بسته و مدتزمان حضور در بازوهای باز و بسته به عنوان شاخص اضطراب اندازهگیری گردید. نتایج نشان داد که عصاره زنجبیل در هر سه دوز درمقایسه با گروه دیازپام به طور معناداری منجر به افزایش مدت زمانحضور موش در بازوهای باز گردید که نشان دهنده کاهش اضطرابمی باشد. همچنین فعالیت حرکتی در دوز 200 میلی گرم به ازایهر کیلوگرم وزن موش در مقایسه با گروه دیازپام به طور معناداریافزایش نشان داد. یافته نشان داد عصاره گیاه زنجبیل در میزان 200میلی گرم بر کیلوگرم می تواند جایگزین مناسبی برای دیازپام درکاهش علایم اضطرابی در مدل حیوانی باشد.

کلیدواژه ها:

زنجبیل ، اضطراب ، دیازپام ، ماز بعلاوه ای شکل مرتفع ، موش کوچک آزمایشگاهی