سیده مریم علی بخشی - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند، دانشجوی دکترای مهندسی آب- آبیاری و زهکشی، پردیس دانشگاه فردوسی مشهد،
مرضیه باقری خانقاهی - کارشناسی ارشد مهندسی آبیاری و زهکشی، دانشکده آب و خاک گروه علوم مهندسی آب، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
وحید مغانی بیله سوار - کارشناسی ارشد مهندسی منابع طبیعی-آبخیزداری، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل، ایران.

شناخت کافی از وضعیت بارندگی منطقه و دست یافتن به اطلاعاتی در مورد اقدامات سازگار با اقلیم منطقه در زمینههای مختلف یکی از مهمترین اقدامات جهت استحصال و استفاده از منابع آب حاصله از بارشهای منطقه در بخشهای کشاورزی و همچنین شرب و صنعت محسوب میشود و با توجه به گستردگی مناطق و نیاز به دانستن میزان بارشهای صورت گرفته در مکانهایی که از ایستگاههای اندازهگیری بارش فاصله دارند، استفاده از روشهای زمینآماری جهت بررسی میزان بارش در آن مناطق از اهمیت ویژهای برخوردار است. هدف این مطالعه، بررسیتغییرات مکانی میزان بارش و پهنهبندی استان لرستان از نظر مقدار بارش سالانه است در این راستا مدلهای مختلف زمینآماری با استفاده از نرمافزارهای +GS و ArcGIS بررسی شد. نتایج نشان داد که روش کوکریجینگ خطای کمتر و همبستگی بیشتری نسبت به روشهای کریجینگ و IDW دارد. در این پژوهش پارامتر مرتبط با بارش در روش کوکریجینگ ارتفاع است که همبستگی R2 )آن با بارش برابر 21/0 است.

بارندگی، تغییرات مکانی، زمینآمار، ArcGIS+ ،GS ،استان لرستان