نقش عوامل ژیومورفولوژیکی در برنامه ریزی روستایی

ژیومورفولوژی به( انگلیسی: Geomorphology یا) زمینریختشناسی علم مطالعه سیستماتیک و بینرشته ای زمینچهره و ها مناظرآن به ها علاوه فرایندهای درونی و بیرونی کره زمین است که اشکال را خلق کرده و آن را ها تغییر میدهند. ژیومورفولوژی شاخه از ای رشت هجغرافیای طبیعی است به که بررسی چگونگی به وجود آمدن اشکال مختلف طبیعی در سطح زمین میپردازد و تغییرات حاصل از عواملدرونی و بیرونی زمین بر را روی این اشکال دنبال میکند تا بتواند رفتار آن را ها تبیین نموده به و پیش بینی آینده آن نایل شود. هدف از این علم، مطالعه اجزای اصلی تشکیل دهنده ناهمواری ها است از و روش اصولی توصیف علمی ناهمواری شامل شناسایی اجزای متفاوتعوارض زمین و چگونگی روابط بین آن و ها طبقهبندی این عوارض به صورت سیستماتیک بهره میگیرد. در این بین استقرار و پیدایشسکونت گاه ها اعم از شهری و روستایی پیش از هرچیز تابع شرایط محیطی و موقعیت جغرافیایی است. زیرا عوارض و پدیدههای طبیعی در مکان گزینی، پراکندگی، حوزه نفوذ، توسعه فیزیکی، مورفولوژی سکونتگاه ها دارای اثرگذاری قاطعی هستند و به گاه عنوان یک عاملمثبت و زمانی به هم عنوان یک ع امل منفی و بازدارنده عمل میکنند. یکی از اهداف عمران و توسعه روستایی این است که برنامه ریزیبرای استفاده از زمین به گونه ای تنظیم شود که ضمن بهره برداری از منابع طبیعی و اصلاح شرایط محیط طبیعی، از فعالیت عواملمورفوژنیک زیانبار در محیط جلوگیری شود و تعادلی در مورفودینامیک آن منطقه ایجاد نماید. بنابراین در مطالعات برنامه ریزیسکونتگاههای روستایی توجه به دینامیک اکوسیستم و ها محیط طبیعی در هدایت و توسعه آتی روستاها بسیار حایز اهمیت است. اینپژوهش با شیوه کتابخانه با و ای مد نظر قرار دادن نقش عوامل ژیومورفولوژیک در برنامه ریزی روستایی، به شناسایی و بررسی عواملژیومورفولوژیکی در برنامه ریزی توسعه روستای پرداخته است

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی روستایی ، عوامل ژیومورفولوژیکی ، سکونتگاههای روستایی ، برنامه ریزی توسعه