بررسی نقش سیلاب در ایجاد مخاطرات محیطی با تاکید بر کاربری اراضی حوضه سعید آباد چای

در اغلب موارد فرایندهای ژیومورفیکی که توسط سیستم های رودخانه ای ایجاد می شوند، باعث بروز مخاطرات محیطی در محیط های انسانی و طبیعی می گردند. در این مقاله منطقه سعیدآباد از لحاظ مخاطرات ناشی از فرایندهای ژیومورفیک رودخانه ای مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعه این مخاطرات در دو قسمت مخاطرات ناشی از اعمال فرسایشی رودخانه و آبراهه ها و مخاطرات ناشی از طغیان آب و سیلاب از یک طرف و تحلیل و بررسی نقش عوامل انسانی تشدیدکننده مخاطرات رودخانه ای از طرف دیگر صورت گرفته است بنابراین چون شهر جدید شهریار در خروجی این حوضه قرار گرفته، ابتدا حوضه اول را به سه زیرحوضه تقسیم و سپس دبی حداکثر سیلاب با روش دیکن برای هر زیرحوضه محاسبه شد آنگاه بر اساس بازدیدهای میدانی و برداشت نقاط زمینی با استفاده از GPS ،تفسیر عکس های هوایی و کاربرد GIS ،نقشه ژیومورفولوژی منطقه ترسیم شد و در نهایت مشخص شد که شهر جدید شهریار به دلیل قرارگیری بر روی دشت سیلابی، از طرف آبراهه ها و رودخانه سعیدآباد از یک طرف و به جهت قرارگیری قسمت هایی از شهر بر روی مخروط افکنه های شرقی و جنوبی و عواملی چون تعرض به حریم رودخانه و وجود مواد کوهرفتی و سست در حاشیه رودخانه سعیدآبا د از طرف دیگر، در معرض مخاطرات محیطی ناشی از فرایندهای رودخانه ای و عوامل انسان ساخت قرار دارد .

کلیدواژه ها:

مخاطرات ژیومورفیک ، رودخانه سعیدآباد چای ، روش دیکن ، GIS ، سیلاب ، روشSCS