احمد رضایی - کارشناسی ارشد رشته مهندسی مواد و متالورژی و مواد، دانشگاه تهران،
جعفر شهریورقوزوللو - دانشجوی دکتری، مهندسی فرآوری مواد معدنی، دانشکده مهندسی معدن، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران
علیرضا شاه نظرخالصی - کارشناسی ارشد، مهندسی شیمی، دانشکده شیمی و مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
محمد مبین - کارشناسی ارشد، مهندسی انرژی، موسسه آموزش عالی انرژی

بازیافت بردهای الکترونیکی مستعمل علاوه برکنترل و جلوگیری ازالودگی محیط زیست ازلحاظ اقتصادی نیز مهم و ضروری می باشد باتوجهبه اینکه غلظت عناصرارزشمند مانند طلا دربردهای الکترونیکی مستعمل بیش از20برابرکنسانتره معدنی می باشد بنابراین ارزش اقتصادی آنها میتواند مهمترین نیرومحرکه برای بازیافت بردهای الکترونیکی باشد بازیافت بردهای الکترونییک به دومرحله کلی جدایش بخش فلزی ازغیرفلزی و بازیافت فلزات آن تقسیم میشود جدایش بخش فلزی ازغیرفلزی میتواند به روشهای جدایش مغناطیسی جدایش ثقلی جدایش الکترواستاتیک فلوتاسیون و جدایش به وسیله مایعات فوق بحرانی انجام شود درحال حاضر جدایش الکترواستاتیک کرونا موثترین روش برای جدایش بخش فلزی ازغیرفلزی بردهای الکترونیک مستعمل می باشد و روش مایعات فوق بحرانی درحال پیشرفت است بازیابی فلزات موجود دربردهای الکترونیک مستعمل به روشها پیرومتالورزی و هیدرومتالورژی انجام میشود روش پیرومتالورژی به دلیل وارد کردن گازهای خطرناکی مانند دی اکسین و فوران به محیط زیست برای بازیافت بردهای الکترونیکی مستعمل توصیه نیمشود روش هیدرومتالورژی به دومرحله کلی بازیابی فلزات پایه و فلزات ارزشمند تقسیم میشود مرحله بازیابی فلزات پایه معمولا به وسیله اسیدسولفوریک درحضورعوامل اکسنده انجام میشود عامل لیچینگ صنعتی برای بازیابی عناصرارزشمند موجود دربردهای الکترونیکی سیانور می باشد که علیرغم الودگی هایی که برای محیط زیست دارد ولی ازلحاظ اقتصادی مناسب ترین عامل برای بازیابی عناصرارزشمند است

بردهای الکترونیکی مستعمل، جدایش فیزیکی، بازیافت طلا، بازیافت مس