آوا ممبینی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده عمران، دانشگاه یزد.
علی طالبی - دانشیار، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه یزد.

از مسایل مهم در بحث حوضههای آبخیز، تخمین میزان فرسایش، کنترل و مدیریت آن میباشد. شکل دامنه از جمله عوامل مهمی است که در مقدار رواناب و در نتیجه رسوب خارج شده از حوضه دخالت دارد. به دلیل نبودن اطلاعات و آمار متناسب با میزان رواناب و رسوب حوضه، معمولا بسیاری از سازههای کنترل رواناب و رسوب یا طراحی نمیشوند و یا برای جلوگیری از خطرات احتمالی به صورت دست بالا طراحی میگردد که این عمل باعث افزایش هزینهی اجرای این گونه پروژهها خواهد شد. در این مقاله به مرور تحقیقات انجام شده در زمینهی تاثیر شکل دامنه بر فرایند فرسایش پرداخته شده است. بر اساس نتایج بدست آمده مشخص گردید که غلظت رسوب خروجی در دامنههای محدب بسیار بیشتر از سایر دامنهها میباشد و در دامنههای مقعر غلظت رسوب در نقطهای در طول دامنه به حداکثر خود میرسد و سپس کاهش مییابد. بطور کلی شکل پروفیل طولی دامنهها (تقعر و تحدب) تاثیر بیشتری نسبت به شکل پلان (همگرایی و واگرایی) در فرایند فرسایش دارد.

فرسایش، برداشت، دامنههای مرکب، شکل دامنه