مروری بر تاثیرات حاشیه نشینی بر بافت شهری ایذه

هدف از نگارش این مقاله بررسی عوامل موثر بر شکلگیری مسیله حاشیهنشینی در شهرستان ایذه در استان خوزستان است. روش تحقیق در این مقاله از نوع پیمایشی است . رشد شتابان شهرنشینی و افزایش میزان مهاجرت روستاییان به شهرها مسیله حاشیهنشینی و مسکن نامناسب را به وجود آورده است با . توجه به اینموضوع که حاشیهنشینان از اقشار کمدرآمد و آسیب پذیر جامعه میباشند ب ، ررسی وضعیت سکونت آنان که عمدتا دروازههای ورودی شهر میباشد ، دارای اهمیت است . محلهای حاشیهنشینی معمولا از لحاظ زیبایی و معماری شهری در جایگاه پایینی قرار دارند . حاشیهنشینی نه به دلیل روند توسعهی شهرنشینی بلکه به دلیلمدیریت نامناسب این توسعه میباشد. حاشیهنشینی ارتباط تنگاتنگی با مدیریت شهری دارد . نظام شهری باید بهگونهای باشد که نیازهای افزایش جمعیت و توسعهی روزافزون شهر را برآورده کرده و راهی برای مقابله با پسزدن این مهاجران به حاشیهها بیابد . حاشیهنشینی به این دلیل پدید آمده که گروههای کمدرآمد نمیتوانند تقاضای خود را در بازار رسمی زمین و مسکن تامین کنند . لذا بهنظام غیر رسمی و حاشیهی شهرها روی می آورند . در این پژوهش عوامل موثر بر حاشیهنشینی به معرض آزمون گذاشته هشد در یکی از مناطقحاشیهنشین ایذه، به عنوان محدودهی مورد مطالعه در نظر گرفته شد و سعی شد با رویکردی جامعهشناختی وبا تاکید بر دیدگاهرابرت پارک به بررسی مهمترین عوامل موثر بر حاشیهنشینی یعنی مهاجرت پرداخته شود .

کلیدواژه ها:

حاشیهنشینی ، ایذه ، بافت شهری