حبیب الله حسنزاده - کارشناس ارشد حقوق دانشگاه آزاد رفسنجان

در اسناد مکتوب، امضا، نشان تایید تعهدات قبول شده در آن سند به شمار مىآید. از آن جهت که در تجارت الکترونیکى مدارک الکترونیکى داراى جایگاهى همانند اسناد مکتوب هستند، لذا امضا در این مدارک نیز علىالاصول داراى همان ارزش اثباتى مىباشد. در این مقاله، با تکیه برتجربه کشورهاى پیشرفته و مطالعه در قوانین و مقررات به این مساله پرداخته میشود که در ثبت الکترونیکى اسناد و مدارک، چگونه میتوان از امضاى دیجیتالى بهره گرفت و بهترین مرجع براى تصدى امور گواهى امضاى الکترونیکى و ثبت اسناد الکترونیکى کجاست. بررسى موضوعهمواره با مبنا قرار دادن این ایده انجام شده که تخلف از رویه و قوانین موجود در زمینه ثبت اسناد و گواهى امضا داراى آثار زیانبارى از حیث حقوقی، اجتماعى و اقتصادى خواهد بود و از این حیث، اساسا امضا و مدارک الکترونیکى خصوصیتى ندارند که موجب تغییر مرجع ثبت و گواهى آنها شود..

امضاى دیجیتالى، اسناد، شیوه الکترونیکى