مطالعه عملکرد لرزه ای ساختمان های بتنی مجاور هم با ارتفاع نامساوی ناشی از ضربه با استفاده از تحلیل دینامیکی غیرخطی

پدیده ضربه زدن ساختمان های مجاور به یکدیگر در هنگام زلزله های شدید در مورد ساختمان های شهریکه عموما فاصله کافی از یکدیگر ندارند رخ می دهد. آسیب های ناشی از ضربه دینامیکی ساختمان ها بهیکدیگر در ساختمان های با ارتفاع نامساوی هنگام زلزله بیشتر از ساختمان های هم ارتفاع می باشد. به ایندلیل که ضربه ایجاد شده در تزار اختلاف ارتفاع توسط ساختمان کوتاه تر می تواند ستون ساختمان بلندتر راخراب کند و در ساختمان بلندتر خرابی پیشرونده اتفاق افتد. در این پژوهش تعدادی مدل ساختمانی بتنیقاب خمشی متوسط مجاور هم که دارای نامنظمی جرمی در ارتفاع می باشند و فاقد درز انقطاع کافی هستند،به صورت سه بعدی در نرم افزار 2000 SAP مدلسازی شده اند. این مدل ها برای بار زلزله مطابق با ویرایشچهارم آیین نامه 2800 مورد تحلیل و طراحی قرار گرفته اند. بر روی این مدل ها تحلیل دینامیکی غیرخطیانجام گرفته و عملکرد لرزه ای آن ها با توجه به ضربه دینامیکی که به هم وارد می کنند بررسی شده است.در ادامه بین ساختمان ها از میراگر ویسکوز برای کاهش اثر ضربه استفاده شده به طوریکه با استفاده ازکمترین تعداد میراگر ویسکوز بتوان اثر ضربه دینامیکی را کاهش داد. از نتایج مهم بدست آمده از این پژوهشمی توان به این مورد اشاره کرد که عملکرد لرزه ای مدل های ساختمانی بعد از استفاده از میراگر ویسکوز درحالت بدون ضربه نسبت به حالتی که ساختمان ها به هم ضربه وارد می کنند، بهبود پیدا کرده است. اینپژوهش را می توان برای ساختمان های بتنی و فولادی با پلان نامتقارن و در نظر گرفتن اثرات اندرکنش خاکو سازه بررسی کرد.

کلیدواژه ها:

ساختمان قاب خمشی بتنی ، ضربه دینامیکی ، درز انقطاع ، نامنظمی در ارتفاع ، تحلیل دینامیکی غیرخطی