مریم آقایی - مربی و عضو هیات علمی، گروه جامعه شناسی، دانشگاه پیام نور

این پژوهش، با هدف بررسی رابطه مصرف رسانه ای و خشونت خانگی علیه زنان در بین ساکنان اقماری شهر اصفهان انجام شده است. روش این پژوهش کمی و از نوع پیمایش است. جامعه آماری پژوهش شامل مناطق اقماری شهر اصفهان بوده که از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای برای نتخاب حجم نمونه در دو منطقه بهارستان و فولاد شهر استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داده است که میزان تماشای برنامه های تلویزیون داخلی با ضریب همبستگی 0/255 و برنامه های شبکه های خارجی با ضریب همبستگی 0/309 دارای تاثیر مثبت و معناداری با میزان خشونت خانگی علیه زنان است و همچنین مشاهده می شود که قوی ترین همبستگی در میان رسانه های جمعی بین میزان خشونت خانگی علیه زنان با مطالعه مطبوعات است که دارای رابطه مثبت و مستقیمی (ضریب همبستگی 0/487) با خشونت خانگی علیه زنان است که این همبستگی با 99 درصد اطمینان آماری (sig-0/000) معنادار بوده و قابل تعمیم به جامعه مورد مطالعه است. اما در بررسی فرصیه دیگر نتایج نشان داده است که میزان گوش دادن به برنامه های رادیویی با ضریب همبستگی (0/079) و سطوح معناداری 0/112 رابطه معناداری با میزان خشونت خانگی علیه زنان نداشته است.

رسانه، خشونت خانگی، زنان، مناطق اقماری