طراحی مجتمع مسکونی انعطاف پذیر مطلوب با رویکرد معماری پایدار

طراحی ساختمان انعطاف پذیر که مطابق با تغییرات مدنظر کاربران و همچنین تغییرات محیطی، دارای قابلیت انعطاف باشد، روشی موثر جهت ایجاد ساختمان های پایدار خواهد بود. باتوجه به مزایای طراحی مجتمع مسکونی انعطاف پذیر در برآوردن نیازهای متغیر ساکنین، این تحقیق با هدف استخراج راهکارهای انعطاف پذیری در طراحی مجتمع مسکونی پایدار انجام پذیرفت. برای این منظور، ابتدا مفاهیم اصلی همچون سکونت، توسعه پایدار، معماری پایدار و انعطاف پذیری مورد مطالعه قرار گرفته و پس از آن روشهای مختلف طراحی ساختمان های انعطاف پذیر مورد بررسی قرار گرفت. پس از اخذ نظرات متخصصان و استخراج فاکتورهای تاثیرگذار در طراحی مسکن مطلوب، پرسشنامه هایی جهت تعیین اهمیت این عوامل تهیه گردیده و در اختیار تعدادی از اساتید و همچنین ساکنین مجتمع های مسکونی قرار گرفت. نتایج نشان داد که از میان 20 عامل مشخص شده، فاکتور کیفیت طراحی داخلی با امتیاز 6/42 نخستین عامل تاثیرگذار، شناخته شده و پس از آن عامل کیفیت فضاهای اصلی با امتیاز 6/28 قرار گرفت. درنهایت طراحی یک مجتمع مسکونی انعطاف پذیر با توجه به نتایج بررسی های انجام گرفته و همچنین نتایج پرسشنامه های اخذ شده انجام پذیرفت. این تحقیق، یک تحقیق کاربردی می باشد و جهت جمع آوری اطلاعات از روشهای مطالعه میدانی و پرسشنامه استفاده گردیده است.

کلیدواژه ها:

معماری انعطاف پذیر ، معماری پایدار ، مجتمع مسکونی ، نیازهای ساکنین