اثر بخشی برنامه آموزش مهارت های زندگی بر کاهش تعارضات والد - نوجوان در دانش آموزان

هدف: یکی از مولفه های کارآیی خانواده پرورش صحیح فرزندان و برقراری ارتباط موثر دربین اعضای خانواده می باشد گاهی اوقات والدین در هنگام پرورش فرزندان خود، با نافرمانی و مخالفت فرزندان با خواسته های خود مواجهه می شوند که این امر موجب تعارض بین آنها می گردد. از اینرو این سوال پیش میآید که آیا آموزش مهارت های زندگی می تواند موجب کاهش تعارضات بین والدین و نوجوان شود بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی برنامه آموزش مهارت های زندگی بر تعارضات والد - نوجوان می باشد. روش:برای دستیابی به این هدف از روش پژوهش نیمه آزمایشی پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد ، جامعه آماری ، دانش آموزان پسر دوره متوسطه شهرستان شیروان بودند. نمونه آماری شامل 40 نفر که با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب وبه شکل تصادفی به دوگروه 20نفره ( گروه گواه وکنترل) تقسیم شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه والد- فرزند موری- ای اشتراس بود. جلسات آموزشی به مدت 12 جلسه 5/1 ساعته وبه صورت هفتگی اجرا شد.برای تجزیه و تحلیل داده ها در سطح توصیفی از آماره های میانگین و انحراف استاندارد و درسطح استنباطی از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که برنامه آموزش مهارتهای زندگی توانسته ، تعارض کلی ، پرخاشگری کلامی و پرخاشگری فیزیکی دانش آموزان را با والدین شان به طور معنا داری کاهش داده و توانایی استفاده از راهبردهای استدلال رادرآنها به طور معناداری افزایش دهد . نتیجهگیری: با توجه به یافتههای به دست آمده از تجزیه و تحلیل دادهها میتوان نتیجه گرفت که آموزش مهارت های زندگی در کاهش تعارضات بین دانش آموزان با والدینشان اثرگذار است.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، تعارضات ، نوجوان ، والدین