مجتبی صدیقی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت مالی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم
حسین جهانگیر نیا - استادیار گروه حسابداری و مالی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم

مدیریت پرتفوی از اصلی ترین حوزه های تصمیم گیری مالی می باشد. وجود متغیرهای غیرقابل کنترل، فرایند تصمیم گیری را به کلی تحت تاثیر قرار داده است. یکی از قدرتمند ترین ابزارها برای مقابله با عدم قطعیت ناشی از پیچیدگی بازارهای مالی، تیوری مجموعه ی فازی است. مسیله ی انتخاب پرتفلیو شامل پارامترهای مبهم بسیاری است. مدل های بسیاری در ارزیابی و انتخاب پرتفوی وجود دارد. در سال 1950 هری مارکوییتز مدل اساسی پرتفوی را ارایه کرد و ایجاد تنوع را به صورت رسمی بیان کرد. مهم ترین نقش این تیوری، ایجاد چارچوب ریسک- بازده برای تصمیم گیری سرمایه گذاران است. با توجه اهمیت ارزیابی سهام و رتبه بندی شرکت ها و عدم اطمینانی که در بازار سرمایه ایران وجود دارد، سیستم فازی ابزاری قدرتمند برای مواجهه با ابهاماتی است که برای سرمایه گذاران ایجاد میشود. لذا در مقاله حاضر از رویکرد تصمیم گیری چند معیاره برای ارزیابی 14 سهم از شرکت های فعال پذیرفته شده در بازار بورس و فرابورس ایران در سال 94 استفاده شده است. در واقع روش مطلوبی را برای سرمایه گذار تعریف میکنیم تا به بازده مناسب و مورد انتظار خود دست یابد. نتایج تحقیق نشان دهنده بازده88 درصدی برای پرتفولیوی انتخاب شده میباشد.

مدیریت پرتفوی، تصمیم گیری چند معیاره، سیستم فازی ،ارزیابی سهام، پرتفولیو