چالش های مدیریت پژوهش های حوزه ژنتیک و ژنومیک در ایران

به طور کلی هدف پژوهش های حوزه ژنتیک، درک چگونگی تاثیر اطلاعات موجود در سلول ها بر عملکرد موجودات زنده و میان کنش آن موجودات با محیط می باشد. بنابراین، این هدف شامل مطالعه فرایندهای تکوینی، علت شناسی بیماری ها و موارد دیگری می گردد. به علت تاثیر بر همه جوانب زندگی و در طی سرمایه گذاری های هدفمند، داده ها و نتایج کاربردی فراوانی در این حوزه با کمک ابزارهای پیشرفته تولید شده است. از منظر فعالیت علمی و مدل های سنتی (CUDOS) و جدید (PLACE) ارایه شده برای آن، پژوهش های حوزه ژنتیک از هر دو منظر دارای اهمیت هستند؛ زیرا یکی به ارتقاء جایگاه علمی کشور کمک می کند و دیگری باعث بهبود وضعیت زندگی مردم می گردد. در هر حال با توجه به هزینه بر بودن و زود بازده نبودن پروژه ها، نیازمندی به ابزارهای پیشرفته و گران قیمت، عدم استفاده بهینه از داده های تولید شده جهانی، محدود بودن و توزیع ناکارای بودجه های پژوهشی، عدم وجود و حمایت از قوانین روشن و کاربردی جهت همکاری های واقعی درون و برون بخشی که به خوشه ای شدن مراکز دانشگاهی انجامیده و در نهایت وجود تحریم های ناعادلانه بین المللی که منجر به چند برابر شدن هزینه انجام پژوهش ها شده است؛ پیشنهاد می گردد تا پس از شناخت کامل مسایل مبتلا به کشور، اولویت بندی آنها و با ارجحیت مدل PLACE، قطب های واقعی علمی در کشور تشکیل گردد تا علاوه بر تفوق بر مشکلات موجود، کشور از نتایج سودمند سرمایه گذاری در این زمینه بهره مند گردد.

کلیدواژه ها:

پژوهش های ژنتیک ، مدل های فعالیت علمی ، هدفمندی سرمایه گذاری پژوهشی ، تشکیل قطب های علمی