یلدا پسندیده - دانشجوی دکتری جامعه شناسی اقتصاد و توسعه؛ مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد و کارشناس مطالعات شرکت عمران و مسکن سازان منطقه شرق

بخشی از فضای شهری که آنرا با نام بافت فرسوده می شناسیم، عمدتا فاقد شرایط زیست مطلوب از نظر مسکن و خدماتمکمل بوده ، حرکت در جهت بازآفرینی پایدار محلات ، تلاشی است برای احیای حقوق پایه ای شهروندانی که می روند تا خطرانزوای اجتماعی، اقتصادی و فیزیکی از زندگی شهری و جدایی گزینی در فضا را تجربه کنند.با توجه به شناسایی بیش از 70 هزار هکتار بافت فرسوده در کل کشور که نزدیک به 3000 هکتار آن در مشهد است ، به نظرمی رسد مشکل این نوع از بافت شهری با برنامه ریزی های از بالا به پایین و غیرمشارکتی حل نمی گردد و برای حل این معضل ونوسازی پایدار بافت های فرسوده باید صاحبان اصلی آن یعنی ساکنین را نیز به همیاری و مشارکت تشویق کرد.در این مقاله با مطالعه گزارش مطالعات طراحی طرح مجد مشهد و مصاحبه با تعدادی از ساکنانی که در معرض این طرح قرارداشته و جابه جا شده یا در حال جابه جایی بودند به بررسی هزینه های اجتماعی در نحوه مداخله در بازسازی و نوسازی طرحمجد شهر مشهد پرداخته و داده های به دست آمده نشان داد شیوه مداخله در طرح مجد تلفیقی بوده اما اجرای این طرحخواسته یا ناخواسته به دلیل شرایط حاکم بر نوع معامله بین مردم (مالکین) و شرکت مجری ، جابجایی ساکنین فعلی محله وترک آنان به مناطق گاها دورتر و حاشیه ای را در پی داشته است.

بافت فرسوده شهری، دیدگاه های جامعه شناختی، مداخله غیرمشارکتی ، هزینه های اجتماعی ، جابجایی جمعیت