نقش فضای سبز شهری در جلوگیری از خسارات ناشی از مخاطرات طبیعی با تاکید بر سیل (مطالعه موردی: شهر تنکابن)

در میان سوانح طبیعی، سیل بیشترین خسارت را به بخش کشاورزی، شیلات، مسکن و زیرساخت ها وارد می سازد و به شدت روی فعالیت های اجتماعی و اقتصادی تاثیر می گذارد و تعداد بیشماری از افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. فضای سبز به عنوان جزیی از بافت شهرها و بخشی از خدمات شهری ضرورت یافته و نمی توان آن را جدا از نیازهای جامعه شهری دانست، از این رو فضای سبز باید از نظر کمی و کیفی متناسب با حجم فیزیکی شهر، نیازهای جامعه و با توجه به شرایط اکولوژیکی شهر و روند گسترش آتی آن توسع یابد تا بتواند به عنوان فضای سبز فعال بازدهی زیست محیطی مستمری داشته باشد. رخداد سیل توام با خسارت های جانی و مالی در شهرها نشاندهنده ضرورت مطالعه جامع در این زمینه در حوضه های منتهی به شهر است. یکی از عوامل موثر بروز سیلاب توسعه ی شهرنشینی می باشد. هدف از پژوهش حاضر، نقش فضای سبز شهری در جلوگیری از خسارات ناشی از مخاطرات طبیعی با تاکید بر سیل در شهر تنکابن بوده است. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از حیث روش تحقیق، توصیفی- پیمایشی و بصورت مقطعی می باشد. شهر تنکابن به عنوان جامعه آماری تحقیق بوده که طی آن با مراجعه به مراجعه ذیربط، اطلاعات مربوط به فضای سبز شهری و سیل این شهر، جمع آوری گردید. اطلاعات مورد نیاز جمع آوری و از طریق نرم افزار اکسپرت چویس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که طبق فرضیه تحقیق، ارتباط پوشش گیاهی با کاهش خسارات با کمک تحلیل های فضایی و مدل اثبات شده و اینکه مکانیابی فضای سبز، مساحت، اندازه و حتی تراکم آن می تواند در برابر مخاطرات سیلاب مقابله کننده باشد. بر اساس یافته های تحقیق، پیشنهادات کاربردی ارایه گردید.

کلیدواژه ها:

فضای سبز شهری ، فرسایش ، سیل ، مخاطرات طبیعی ، محیط زیست