بررسی نقش مشارکت مردمی درنوسازی و بهسازی بافت فرسوده (نمونه موردی : بافت فرسوده شهرسرخس)

کارشناسان بر این باورند که وجود بافت های فرسوده در کشور، یکی از بیماری های شهری است که بسیاری ازناهنجاری های موجود کشور را در دل خود نهفته دارد و برای حل این گونه معضلات و تامین امنیت جانی شهروندانباید این مناطق بهسازی و نوسازی شود. همین امر موجب شده است مدیران شهری رسیدگی به این گونه بافت ها رادر دستور کار جدی خود قرار دهند. بافت های قدیمی که در طول زمان، به صورت ارگانیک و با مشارکت مردم شکلگرفته و تغییر پذیرفته اند، اکنون نیز برای برقراری و انطباق نیازمندی های امروز و فردای بافت، حضور و مشارکتهمان مردم جزء لاینفک ساماندهی محسوب می شود. نقش مشارکت در احیای بافت فرسوده انکارناپذیر است. مشارکتبر پایه عقایدی استوار است که ماحصل آن در پیشبرد امورات شهری نیز کارساز است. بافت فرسوده سرخس در هستهاولیه شهر واقع شده که قدیمی ترین محدوده شهر می باشد و دارای محلات قدیمی با هویت و تاریخی است و به عنواننمونه موردی این پژوهش انتخاب شده که هدف این پژوهش بررسی عوامل تاثیر گذار بر میزان مشارکت مردمدربهسازی و نوسازی بافت فرسوده و ارایه راه حل های اجرایی، منطقی و قانونی جهت کاهش سرعت فرسودگی وتسریع روند احیای این بافت از طریق مشارکت مردم می باشد. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از حیث روشتحقیق، توصیفی تحلیلی بوده و با توجه به ماهیت تحقیق داده های مورد نیاز از طریق مطالعات اسنادی و مطالعاتمیدانی جمع آوری شده است. جامعه آماری 124 نفرازخانوارهای ساکن در محله ی مورد مطالعه می باشد که به صورتتصادفی انتخاب شده و داده ها با استفاده نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند و راهکارهایی درراستای بهسازی و نوسازی مشارکتی در این محله ارایه داده شده است.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، نوسازی ، بهسازی ، مشارکت ، سرخس ، شهروندان