زهره سرلک چیوایی - کارشناس ارشد طراحی شهری
منوچهر طبیبیان - استاد تمام گروه شهرسازی دانشگاه تهران، مدیرگروه شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی قزوین

فضاهای شهری به عنوان یکی از ارکان هویت ساز شهرهای ایرانی، در طول سالیان متمادی تحت تاثیر آموزه ها و الگوهای فکری و هنری شکل گرفته است. اما در عصر حاضر، با تغییر و تحول در عرصه معماری و شهرسازی، فرآیند طراحی و خلق فضای شهری به افول گراییده است و نقشی معیوب یا ناق از هویت ملی و فرهنگ ایرانی را تبیین می نماید. بخشی از این مسیله به دلیل بی توجهی به اول و معیارهای طراحی و بخش دیگر به دلیل عدم تطابق اول و معیارها با شرایط فرهنگی روز است. این مسایل در طراحی فضای شهری و به ویژه خیابان که به عنوان یک شریان ارتباطی زیربنایی ترین عنصر در ساختار کالبدی هر مجموعه زیستی به شمار می آید، به عدم اعتبار و اصالت طرح، منجر گردیده است. بدین معنی که منظر عینی در مقیاس های مختلف (کلان، میانی و خرد) باید واجد ویژگی های هویتی مبتنی بر ابعاد عملکردی و بری آن باشد. در عین حال در کنار ویژگی های هویتی، لازم است با توجه به شرایط اقلیمی خا هر منطقه، ویژگی های زیست محیطی که طراحی بدنه ها را تحت تاثیر قرار می دهند، نیز مورد توجه قرار گیرند. حال اینکه چگونه می توان فضایی با هویت متعلق به گذشته، حال و آینده و همچنین دارای کیفیت بری و پایداری زیست محیطی ایجاد کرد، از اهداف کلانی است که در این پژوهش دارای اهمیت می باشد. در این پزوهش با توجه به اهمیت نما در بدنه های شهری به بررسی مفهوم و اجزای تشکیل دهنده آن نیز پرداخته می شود.

منظر شهری، بدنه های شهری، هویت، ابعاد زیبایی شناسی، خیابان جمهوری