ارزیابی کیفیت بصری وکالبدی فضاهای شهری (نمونه ی موردی:محدوده ی آبرسان تا سه راهی گلگشت شهر تبریز)

رشد روز افزون شهرنشینی وساخت وساز های پی در پی و موازات آن افزایش جمعیت انسانی باعث اعمال تغیر دروضعیت کالبدی و بصری محیط شهری شده است .از این رو یکی از مهمترین معیارهایی که در ارزیابی شهر و محیطشهری لحاظ می شود کیفیت عرصه های عمومی شهری موجود در آن است و این واقعیت بیانگر آن است که کیفیتفضای شهری می تواند معیار سنجشی برای میزان مطلوبیت شهرها باشد .هدف از این پژوهش مشخص کردن شاخص هاو معیارهای است که از طریق آن بتوان محیط شهری را حفاظت، احیا و یا بازسازی کرد .در واقع از این طریق می توان فضاهایی که از لحاظ بصری و کالبدی مناسب هستند را حفظ و در صورت لزوم ترمیم و احیا کرد .این تحقیق قصد داشتهبا رویکرد توصیفی -تحلیلی وبا ارزیابی کیفیت کالبدی و بصری محدوده ی آبرسان تا سه راهی گلگشت شهر تبریز ازطریق پرسشهای میدانی و به کمک مدل کرمونا، نقاط ضعف و قوت این محدوده را شناسایی کرده و در نهایت به منظور ساماندهی و ارتقای کیفیت فضای شهری طرحی پیشنهادی ارایه داده است.

کلیدواژه ها:

کیفیت بصری ، ساماندهی محیط شهری ، کیفیت کالبدی ، ارزیابی کیفیت فضای شهری ، تبریز