عاطفه صداقتی - عضو هیات علمی گروه شهرسازی، دانشکده هنر، دانشگاه بجنورد، ایران
نسترن آجیدان پور - دانشجوی کارشناسی مهندسی شهرسازی، دانشکده هنر، دانشگاه بجنورد، ایران

یکی از فضاهایی که شاهد حضور پررنگ مردم و همچنین نمود فعالیت های فیزیکی آن ها در شهرها هستیم، پیاده روهای شهری می باشد که عبور مرور افراد پیاده را میسر می سازد و البته درنظر گرفتن این نکته نیز ضروری است که هر پیاده رو با توجه به مکان استقرار فیزیکی و افرادی که در آن رفت و آمد می کنند، مختصات ویژه ای پیدا می کند. در این نوشتار با مطالعه انجام گرفته در ارتباط با دیدگاه فواصل انسانی ادوارد هال، ا ستانداردهای پیاده رو در مراکز تجاری شهر و رابطه آن با الگوی رفتاری شهروندان و عوامل روان شناختی و ادراکی عابران مورد بررسی قرار گرفته است. لذا هدف کلی پژوهش ارایه ی راه حلی های مناسب در راستای شناسایی هرچه بهتر قلمروها در پیاده رو شهری به کمک روانشناسی محیط می باشد. بدین منظور با استناد به منابع کتابخانه ای و روش توصیفی تحلیلی به جمع آوری اطلاعات بر پایه مشاهدات میدانی و ارزیابی محیط پرداخته و در مجموع 14 عنصر در ارتباط با مولفه های تاثیرگذار ر قلمرو انسان سنجیده شد که شاخص تنش روانی با 71 درصد بیشترین و شاخص هویت با 21 درصد کمترین عامل ارزیابی گردید. در نتیجه بر طبق یافته ها، راهکارهایی در جهت تقلیل عناصر منفی و بهبود وضعیت قلمرو ا نسان در پیاده رو ارایه شده است.

پیاده رو، فاصله شخصی (حباب)، قلمرو، استاندارد و ضوابط، بجنورد