مهسا بهرامیان - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت

یکی از مولفه های مهم معماری پایدار که به دنبال راهی برای کاهش آسیب صنعت ساختمان سازی بر روی محیط است استفاده از مصالح بومی در منطقه می باشد. معماری بومی گیلان به عنوان الگویی مناسب در راستای این رویکرد هماهنگ با طبیعت و در تلفیق با آن است، که این خود حاصل عوامل مختلفی اقلیمی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و غیره می باشد. در این تحقیق با عنوان تطبیق مصالح به کار رفته شده در خانه های گیلان بر مبنا مولفه های پایداری سعی بر آن شده است تا بتوانیم مصالح بومی گیلان و روش های بکارگیری آن را با توجه به زمینه و پایداری محیط بررسی نماییم. روش تحقیق بر اساس مطالعه کتابخانه ای و بررسی مقالات مرتبط به اصول و اهداف توسعه پایدار و معماری پایدار پرداخته شده است. در پایان ضمن تعاریف پایداری و معرفی اقلیم گیلان، ویژگی ها و نحوه بکارگیری مصالح که خود به نوعی در روند توسعه پایدار موثر می باشند ارایه شده است، تا این اصول بتواند به عنوان الگوهایی از معماری پایدار در معماری بومی قلمداد گردد.

معماری پایدار، معماری بومی، مصالح بومی، معماری بومی گیلان