درآمدی بر نقش و جایگاه طبیعت درمعماری

طبیعت عنصری جدانشدنی از زندگی انسان است و انسان بدون طبیعت قادر به ادامه زندگی نیست، بنابراین روحآدمی، برخاسته از طبیعت است و کیفیت های ذاتی طبیعت، مبنای اصلی حیات و روح آدمی است، مفهوم طبیعت وچگونگی نگاه به آن در طول تاریخ از مفاهیم بنیادین در تفسیر هستی،علم و هنر بوده است.طبیعت و آثار طبیعت درطول تاریخ همیشه منبع الهام و سرمشق خلاقیت های انسان بوده است،بنابراین بشر از دیرباز همواره در حال الهام گیریاز طبیعت در ساخت و سازهای خود می باشد.از ابتدای تمدن بشری،دنیای پر جاذبه طبیعی منبعی بسیار غنی براینوآوری و الهام بخشی طراحان،معماران و مهندسان بوده است. مطالعه مبانی شکل دهنده معماری در بستر زمان نشان میدهد که همواره طبیعت نقش بسزایی در ایجاد سبک های معماری داشته است و اغلب برای بسیاری از معماران بهترینسرچشمه الهام بوده است.بنابراین می توان بیان داشت،که به طور کلی معماری می تواند در تقلید از طبیعت سه رویکردرا دنبال کند؛رویکرد فرمی،رویکرد سازه گرا و رویکرد تکامل گرا. در نگارش پژوهش حاضر،گام اول بر اساس مطالعاتکتابخانه ایی و تحقیق در ادبیات موضوع،چهارچوب نظری پژوهش مشتمل بر مفاهیم طبیعت و معماری تبیین گردیدهاست.سپس در گام دوم با بهره گیری از روش کیفی و با رویکرد توصیفی_تحلیلی این دسته بندی تحلیل گردیده و درنهایت با رویکرد استدلال منطقی روش کلی نتایج نهایی پژوهشی به دست آمده است.

کلیدواژه ها:

معماری ، طبیعت ، معماری بیونیک ، معماری ارگانیک ، ساختار های طبیعی