تعین و پیش بینی ناپذیری؛ رهاوردهای نظریه ی کوانتوم برای معماری معاصر ایران

  • سال انتشار: 1395
  • محل انتشار: چهارمین کنگره بین المللی عمران ، معماری و توسعه شهری
  • کد COI اختصاصی: ICSAU04_1457
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 797
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

مرتضی نقی لو

دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد هیدج

علیرضا جزء پیری

گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد هیدج

مهران دشتی تهرانی

گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد هیدج

چکیده

وجود سرگشتگی در معماری معاصر ایران، از جمله بدیهیاتی است که اغلب کارشناسان معماری به آن اذعان نموده و هرازگاهی با ارایه ی پیشنهاداتی درصدد به سامان نمودن وضعیت کنونی برآمده اند. عده ای از صاحب نظران اعوجاج پیش گفته را با عواملی نظیر: عدم وجود چارچوب مشخص و متناسب برای پیشبرد معماری، برخورد سلیقه ای معماران با موضوعات، فقدان درک صحیح معماران از خواسته های انسان ونبود ارتباط میان معماری و دیگر علوم در جهت تولید مبانی نظری در ارتباط دانسته و از موثرترین راهکارهای برون رفت از وضعیت فعلی را در ایجاد پیوند میان معماری و دیگر علوم مانند: فلسفه، ادبیات و ... و به تبع آن زایش نظریه های متناظر با فرهنگ و جامعه ی این سرزمین جستجو می کنند. از جمله پراشتراک ترین موضوعات علمی با کلیت و اجزای آثار معماری موفق سنتی ایران، که در توجیه پدیده های معاصر نیز کارآمد می باشد، همانا نظریه ی کوانتوم است. این نظریه ضمن به چالش کشیدن فیزیک کلاسیک و پندارهای متداول آن همچون: اعتقاد به مکانمند و زمانمند بودن اشیاء بی اهمیت بودن نقش آگاهی انسان در تدثیرگذاری بر وقایع جهان و اعتقاد به جهان ماشین وار، از منظر فلسفی نیز تفاسیری همانندک نفی ضرورت و جبرف نفی علیت و نفی تمایز بین عالم و معلوم را به دست می دهد. هدف نوشتار حاضر پرداختن به تفاسیر مذکور به ویژه اصل عدم قطعیت و بهره گیری از آن در ارایه ی مبنای نظری مقبول برای طراحی معماری می باشد. بدین منظور ضمن تعمیم اصل عدم قطعیت در عرصه معماری از طریق مطالعات کتابخانه ای، همخوانی آن با چند اثر معماری کهن و نو به واسطه ی تنظیم، توزیع و تحلیل پرسشنامه، مورد کنکاش واقع شده و در نهایت مبانی منبعث از این اصل جهت بهره برداری در طراحی معماری ارایه می گردد.

کلیدواژه ها

معماری معاصر ایران، آشفتگی، نظریه ی معماری، نظریه ی کوانتوم، اصل عدم قطعیت، تعین، پیش بینی ناپذیری

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.