سمیه صدری کیا - عضو هیات علمی دانشکده معماری دانشگاه هنر اسلامی تبریزو پژوهشگر دکتری معماری دانشگاه تربیت مدرس

در دوران معاصر، لزوم بهبود محیط زیست و بهینه سازی مصرف انرژی، اهمیت بهره گیری از روش ها و رویکردهای نوینبرای طراحی و ساخت بناهای پایدار را آشکارتر می نماید. ضرورت و اهمیت دستیابی به پایداری، در ابعاد مختلف زیستمحیطی، اجتماعی و اقتصادی آن، سبب پیدایش دیدگاه ها و جنبش های مختلفی نظیر جنبش های سبز در ساختمانسازی شده است. چنین دیدگاه ها و نگرش هایی با تدوین برخی آیین نامه ها و استاندارد های ساختمان سازی تلاشمی نمایند تا ضمن توجه به مولفه های مصرف منابع و مصرف انرژی به کاهش اثرات مخرب محیط زیستی، در طولچرخه حیات بنا بپردازند. با توجه به اهمیت این موضوع، مقاله حاضر تلاش می نماید تا مهمترین مراجع و سیستم هایامتیاز دهی زیست محیطی ساختمانها و نیز مولفه های مورد توجه در آنها را، به روش توصیفی تحلیلی، مورد مطالعه وبررسی قرار دهد.

پایداری، ساختمان سبز، سیستم های ارزیابی، مصالح ساختمانی، محیط زیست