عرصه های دستیابی به مسکن منعطف
- سال انتشار: 1395
- محل انتشار: چهارمین کنگره بین المللی عمران ، معماری و توسعه شهری
- کد COI اختصاصی: ICSAU04_1189
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 538
نویسندگان
فارغ التحصیل رشته معماری داخلی در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه هنر تهران
چکیده
نیاز به مسکن همواره در طول تاریخ دغدغه جوامع بوده است. به فراخور امکانات، شرایط تاریخی، اقلیمی وتکنولوژیکی از یکسو، تغییر در نظام سکونتی خانواده، بعد خانوار،تغییر نیازهای فصلی و روزانه وتغییر فعالیت های اعضای خانواده از سوی دیگر،نیاز به شیوه مختلف سکونت مطرح میشود. اما امروزه با رشد روزافزون جمعیت و متعاقبا نیاز گسترده تر به مسکن، مسالهانبوه سازی به عنوان یکی از راهکارهای حل بحران در اکثر جوامع رایج است. انبوهسازی منجر به یکسان سازی شده است کهاین مساله با تنوع خواسته های کاربران مغایرت دارد. انعطاف پذیری در مسکن که به ایدهی سازگاری و انطباق با نیازهایمتغیر استفاده کننده در طول زمان اشاره دارد، به عنوان یک مفهوم راهبردی در طراحی مسکن می تواند زمینه ای را برای تغییرعملکرد و کالبد در طراحی و در طول زمان استفاده فراهم آورد. حال پرسش این است: راهکارهای دستیابی به فضای داخلیمنعطف در مسکن معاصر چگونه حاصل میگردد در جهت پاسخگویی به این سوال ابتدا با اشارهای به مفهوم انعطاف پذیری وارایه ی راهبردهای کلان در این زمینه، در جهت رسیدن به انعطاف پذیری در فضای داخلی؛ به بیان کیفی روشهای دستیابی بهاین مهم و شیوه های اجرای آن پرداخته می شود. در این راستا با تغییر نگرش نسبت به اجزای تشکیل دهنده ی فضای داخلی،این اجزا به سان طیفی از لایه ها در نظر گرفته می شوند که در هنگام نیاز، با حفظ استانداردهای کیفی فضا (نور، دمای آسایش،تهویه و...) قابلیت گسترش، جابه جایی، تعویض و... داشته و بر این اساس با بازنگری در فعالیت ها، فضا را سازماندهی می نمایند.در انتها، مجموعه ای از دستورالعمل های طراحی انعطاف پذیر، در قالب ایده ها و ایدیوگرامها ارایه می گردد، که طراح می تواند بابه کارگیری این دستورالعمل ها به شیوه های مختلف، زمینه ای را برای گسترش امکان مشارکت و تصمیم گیری استفاده کننده درساماندهی فضای زیستی اش فراهم کند.کلیدواژه ها
انعطاف پذیری، مسکن منعطف، مشارکت استفاده کنندهمقالات مرتبط جدید
- بررسی خصوصیات مکانیکی بتن خود تراکم پایدار حاوی محصولات جانبی صنعتی با استفاده از روش های تاگوچی و تاگوچی خاکستری
- اثر آسیب اولیه بر تنش چسبندگی بیرون کشیدگی میلگرد در بتنهای خودمتراکم حاوی الیاف فولادی
- بررسی امکان سنجی استفاده از آب مغناطیسی جهت بهبود عملکرد بتن خود متراکم
- مروری بر کاربرد الگوریتمهای یادگیری ماشین در پیشبینی مقاومت فشاری بتن خودتراکم
- مطالعات حرارتی فونداسیون بتنی برج مرکز تجاری مالی بازار بزرگ ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.