ارزیابی پاسخ لرزه ای دیوارهای پیش ساخته بتنی با عملکرد گهوارهای مجهز به میراگرهای برشی

امروزه دیوارهای سازهای به دلیل عملکرد قابل قبولی که در زمینهی تامین ایمنی جانی و پیشگیری از خرابی سازه تحتزمین لرزه های گذشته از خود نشان داده اند به یکی از سیستم های باربر جانبی متداول به خصوص در نواحی با لرزه خیزیبالا تبدیل شده اند. از سویی استفاده از سازه های پیش ساخته ی بتنی در سالهای اخیر به سبب مزایایی چون کیفیتبالای ساخت، سرعت بالای اجرا، صرفه جویی های اقتصادی و پتانسیل هایی که برای اتوماتیک سازی روند ساخت و ساز درخود دارند، به عنوان گزینه ای مناسب چه در نواحی لرزه ای و چه در نواحی غیرلرزه ای تبدیل شده است. تلاش هایمحققین در این زمینه در سال های اخیر، منجر به توسعه ی نوع جدیدی از دیوارهای پیش ساخته بتنی شده است که درساختار خود از عملکرد گهوارهای برای تامین قابلیت خودمرکزی استفاده می کنند که به سیستم کمک می کند علاوه برقابلیت بالا در جذب انرژی، تغییرمکان ماندگاری برابر با صفر (یا بسیار ناچیز) در انتهای بارگذاری داشته باشد. سیستمدیوار پیش ساخته با عملکرد گهوارهای شامل پانل های پیش ساخته ی بتنی است که بدون هر گونه اتصال تر یا خشک روییکدیگر قرار می گیرند و از طریق یک یا چند کابل پیش تنیده به فونداسیون متصل می شوند. در چنین ساختاری دیوارقادر خواهد بود تحت بارگذاری جانبی آزادانه از روی پی بلند شده و حرکت گهوارهای داشته باشد. در این میان فیوزهایاستهلاک انرژی به کار گرفته شده، انرژی وارد بر سیستم را از طریق تغییرشکل های پلاستیک جذب خواهند کرد. هرالمانی با قابلیت جذب انرژی می تواند به عنوان فیوز در ساختار سیستم گهواره ای به کار گرفته شود. هدف اصلی از انجاماین پژوهش، ارزیابی رفتار لرزه ای سیستم دیوارهای پیشساخته با عملکرد گهوارهای است که به فیوزهای برش ا-شکلمجهز شده اند. به همین منظور یک دیوار پیش ساخته با عملکرد گهوارهای در نرم افزار OpenSees مورد تحلیل دینامیکی تاریخچه ی زمانی قرار گرفته است. شتاب نگاشت های به کار گرفته شده در این مطالعه شامل زمین لرزه های Northridge ،kobe و Chichi می شوند که هر کدام به دو سطح زمین لرزه ی سطح طراحی DBE و بزرگترین زمین لرزه ی در نظر گرفته شده MCF، مقیاس شده اند. نتایج تحلیل ها بیانگر عملکرد مطلوب لرزه ای این سیستم ها حتی به ازای زمین لرزه های با سطح MCE است. تغییرمکان جانبی نسبی ماندگار در انتهای بارگذاری در تمام نمونه ها بسیار ناچیز (محدود به صفر) است که نشان از قابلیت خودمرکزی سیستم دارد.