مجید قلهکی - دانشیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه سمنان
قاسم پاچیده - دانشجوی دکتری سازه دانشگاه سمنان
احسان نقدی - دانشجوی کارشناسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین-پیشوا
ملیکا علوی - دانشجوی کارشناسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین-پیشوا

سازه بایستی قادر به حفظ پایداری و مقاومت خود در زمان آتش سوزی برای محافظت از جان انسان ها باشد. بتن از سالها پیش به عنوان اساسی ترین مصالح ساختمانی شناخته شده است. از گذشته های دور، بتن را دارای خواص ضد حریقمی دانستند. به همین سبب بیشترین نگرانی از سازه های بتنی در زمان آتش سوزی مربوط به آرماتورها و جاری نشدنآن ها بوده است. در این پژوهش، تعدادی نمونه ی استوانه ای به ابعاد 20*10 سانتیمتر و بتن با عیارهای 400 و 700 و میزان 0/6 درصد حجم کل بتن از الیاف فلزی استفاده گردید. این نمونه ها تحت دماهای 25، 100، 250، 500 و 700 درجه سانتی گراد در کوره الکتریکی قرار گرفته و سپس تست کشش برزیلی گرفته شد. نتایج حاکی از آن است که با افزایش دما، بتن تا دمای حدود 250 درجه افزایش مقاومت کششی داده و سپس کاهش می یابد. همچنین بتن با عیار700 مقاومت به مراتب کمتری نسبت به بتن با عیار 400 دارد. پس الزاما افزایش عیار بتن، باعث افزایش مقاومتکششی در بتن نخواهد شد.

بتن الیافی، الیاف فلزی، آتش، مقاومت کششی