حسین شاهپور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران- مدیریت ساخت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد چالوس
حسین نعمتیان جلودار - دانشجوی دکتری مهندسی عمران- زلزله، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد چالوس
مرتضی سلطانی - کارشناسی ارشد مهندسی عمران- سازه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد چالوس

بتن خودتراکم، بتنی بسیار سیال و مخلوطی همگن است که بسیاری از مشکلات بتن معمولی را مرتفع نموده و بدون نیاز به هیچگونه لرزاننده داخلی و خارجی تحت اثر وزن خود، متراکم می شود. این ویژگی کمک شایانی به اجرای اعضای سازه ای با تراکم زیاد آرماتور می نماید. از سوی دیگر لاستیک های فرسوده و پلی اتیلن ترفتالات از ضایعاتی هستند که به سبب پایداری زیاد، تاثیری زیان بار بر محیط زیست می گذارند. با توجه به استفاده گسترده از پلی اتیلن ترفتالات در صنایع بسته بندی مواد غذایی و مدت زمان طولانی مورد نیاز برای تجزیه زباله های مربوط به این مواد در طبیعت، ارایه راهکارهای مهندسی جهت بازیافت مواد مصرفی مزبور در صنعت بتن سازی، مورد توجه بسیاری از محققین واقع شده است. به همین منظور در این پژوهش خصوصیات مکانیکی بتن خودتراکم نظیر مقاومت فشاری، کششی، خمشی و مدول الاستیسیته و ریولوژی (L-BOX، جریان اسلامپ) مدول الاستیسیته و ازمایش سرعت پالس فراصوتی (امواج اولتراسونیک) به عنوان یکی از روش های غیرمخرب برای تخمین مقاومت فشاری نمونه ها مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور 10 طرح اختلاط شامل 3 سری A و B و C که به ترتیب در سری های A و B حاوی 5، 10 و 15 درصد وزنی ماسه، خرده لاستیک و ذرات پت که بصورت جایگزین با ریزدانه استفاده شده است و در نهایت در سری C اثر توام خرده لاستیک و ذرات پت بررسی شده است. با توجه به نتایج بدست آمده می توان مدعی این امر بود که علی رغم کاهش در مقاومت فشاری و کششی نمونه ها نسبت به نمونه شاهد، استفاده از ذرات زباله پت و خرده لاستیک می تواند به عنوان سنگدانه برای بتن های با عملکرد بالا همانند بتن خودتراکم مورد استفاده مجدد قرار گیرد، که این امر به خودی خود می تواند عاملی مناسب جهت حفاظت از محیط زیست باشد.

بتن خودتراکم، ذرات پت، خرده لاستیک، خصوصیات مکانیکی، خصوصیات فیزیکی