بررسی پایداری شیب های خاکی با استفاده از نظریه ی گراف

تعیین شکل سطح لغزش و محاسبه ی ضریب اطمینان متناظر آن، دو موضوع اصلی در بررسی پایداری شیب های خاکیمیباشد که عموما توسط روشهای تعادل حدی و المان محدود مورد بررسی قرار می گیرند. با این وجود هر دو روش بامحدودیت های قابل توجهی مواجه هستند. روش تعادل حدی اغلب نیازمند فرض های ساده کننده ای برای نیروهای موثربین قطعه ها و راستای این نیروها است، همچنین می بایست در ابتدا شکل سطح لغزش نیز فرض شود. از طرف دیگر تمامیروابط ارایه شده برای روش تعادل حدی، از معیار مور-کلمب تبعیت می کنند و نمی توان به طور مستقیم، پایداری را برمبنای مدل رفتاری دیگری بررسی نمود. روش المان محدود که اغلب از تکنیک کاهش مقاومت بهره می برد، نیازمند سعیو خطاست و شکل سطح لغزش بحرانی را هم مشخص نمی کند. در این مقاله، یک روش ترکیبی با استفاده از نظریه گرافو تنش های به دست آمده از تحلیل اجزاء محدود معرفی شده است، سپس مقایسه ای بین ضرایب اطمینان و سطوح لغزشحاصل از روش کاهش مقاومت و روش ترکیبی پیشنهادی بر روی دو شیب خاکی (همگن و غیر همگن) انجام گرفته است.انطباق نتایج روش پیشنهادی و روش کاهش مقاومت، قدرت این روش را در تحلیل پایداری شیب های خاکی نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

پایداری شیب ، تعادل حدی ، المان محدود ، نظریه گراف ، روش کاهش مقاومت ، ضریب اطمینان