حسین هوشمند - استادیارپژوهشی، پژوهشکده آبزیپروری جنوب کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
مینا آهنگرزاده - استادیارپژوهشی، پژوهشکده آبزیپروری جنوب کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
سیدرضا سیدمرتضایی - استادیار پژوهشی موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
فرحناز کیان ارثی - کارشناس ارشد، پژوهشکده آبزیپروری جنوب کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران

کیفیت آب از نظر شاخص های باکتریایی و فیزیکی و شیمیایی از جمله عوامل موثر در بهره برداری بهینه از سیستم های پرورش ماهیان دریایی در قفس است. آن چیزی که حایز اهمیت است، اثرات و ارتباط این دو فاکتور با هم می باشد زیرا بین موجود زنده ، عوامل بیماریزا و عوامل محیطی ارتباط مستقیم وجود دارد و بروز بیماری وابسته به دو فاکتور دیگر می باشد . به طوری که هر چه عوامل استرس زای محیطی مانند کاهش اکسیژن محلول، ازدحام جمعیت و نفوذ مواد آلاینده در آب افزایش یابد، حساسیت ماهیان را برای ابتلا به بیماری بیشتر می کند. از این رو به منظور بررسی راهکارهای افزایش تولیدات دریایی و به دنبال آن توسعه پایدار در دریا از طریق کاهش عوامل زمینه ساز برای افزایش فعالیت میکروارگانیسم های بیماری زا، مطالعه حاضر صورت گرفت. در این مطالعه به منظور مقایسه 3 ایستگاه موجود در خور غزاله (محل استقرار قفس های پرورش ماهیان دریایی) به مدت 9 ماه (تیرتا اسفند) نمونه برداری به صورت ماهیانه انجام گرفت. آنالیز پارامترهای فیزیکی و شیمیایی، در ایستگاه های مختلف، اختلاف معنی داری را نشان نداد. تجزیه و تحلیل ضریب همبستگی پیرسن نشان داد که یک ارتباط مثبت معنی داری (05/0 p< ) بین افزایش دما، کدورت، NO3، PO4 و افزایش تعداد ویبریوها وجود دارد.

ماهیان دریایی، قفس، پارامترهای فیزیکوشیمیایی، ویبریو