کارآفرینی دانشگاهی

با توجه به این که یکی از بزرگترین مشکلات فرا روی جوامع مشکل بیکاری است، دانشگاه ها درکنار پژوهش و تعلیم باید وظیفه دیگری را نیز به عنوان محرک های ابتکار و رشد اقتصادی بر عهدهگیرند. بناراین ضرورت کارآفرینی در دانشگاهها و مشارکت آنها در توسعه اقتصادی جوامع توجهدانشگاه ها و پژوهشگران زیادی را به خود مشغول کرده است. کارآفرینی فرآیندی است که به ایدههای نو و خلاق و شناسایی فرصتهای تازه و با بسیج منابع، مبادرت به ایجاد پیشه و کار وسازمانهای جدید و نوآور می انجامد. با توجه به این که دانشگاه به طور بالقوه یک مرکز رشد طبیعی و مبتنی بر دانش است، می تواند یک کارآفرین مبتنی علم بر باشد. فرآیند آموزش کارآفرین دردانشگاه ها حداقل در پنج مرحله متفاوت از زندگی شامل سطوح پایه ، پرورش شایستگی ها،کاربرد خلاق، راه اندازی کسب و کار و رشد و توسعه تحقق می یابد. موانع کارآفرینی دانشگاهی شکافمالی و دانش، تفاوت های فرهنگی، مشکلات ارتباطی، مدیریت غیر اثربخش، عدم انگیزه پژوهشگران و... می باشد. الگوهای کلان استراتژیکی پیشنهادی درجهت توسعه کارآفرینی دانشگاهی شامل: ایجاددانشگاه های کارآفرین، ایجاد پارک های علمی، فناوری و ارتباط دانشگاه با صنعت می باشد. بنابراین دانشگاه ها به عنوان متولیان پرورش نیروی متخصص جامعه، در توسعه کارآفرینی نقش کلیدی دارند.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، دانشگاه ، موسسات آموزش عالی