منیره حاجی آقایی کامرانی - مدرس گروه علوم و مهندسی کشاورزی دانشگاه پیام نور، تهران ، ایران
حسین خوشوقتی - مربی گروه علوم و مهندسی کشاورزی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

با توجه به افزایش جمعیت دنیا و کاهش روز افزون منابع تولید، کشاورزی سنتی که شامل شیوههای زراعی و نظام تولید قبل از ورود فناوری به کشاورزی بر مبنای تعادل و توازنهای طبیعی و اکولوژی در طبیعت استوار بود، نمیتوانست جوابگوی تامین غذای دنیا باشد. در حال حاضر مخاطرات و بحرانهای حاصل از ورود نهادههای شیمیایی به بخش کشاورزی علاوه بر سلامت تولید، کمیت ومیزان تولید را نیز با مشکل مواجه کرده است و مخاطرات زیستمحیطی و بهداشتی جدی را به همراه داشته و با تحدید شدید منابع تولید همراه بوده است. در این تحقیق پس از بررسی منابع موردنظر و نتایج پژوهشی، سعی شده است که به شناخت و معرفی طرح توسعه کشاورزی پایدارپرداخته شود و جایگاه آن در اقتصاد مقاومتی مورد بحث قرار گیرد. کشاورزی پایدار سعی در تولید غذا باکیفیت و کمیت کافی و مناسب، حفظ و افزایش حاصلخیزی خاک در دراز مدت، ایجادتوازن هماهنگ بین تولید محصولات کشاورزی، کاهش انواع آلودگیها در آبوخاک و هوا،حفظ سلامتی کشاورزان و تولیدکنندگان از طریق ایجاد اکوسیستم سالم، تولید غذای سالم و متنوع،تولید منسوجات با دوام و کیفیت، حفظ تنوع ژنتیکی سیستمهای تولید، حفاظت از منابع آب و گونههای زیستی و بهرهبرداری صحیح از آنها و درنهایت حفظ محیطزیست، افزایش درآمدکشاورزان و تولیدکنندگان و کاهش هزینههای تولید در مناطق کم بازده میباشد. آگاهی جوامع به ایمنی غذایی و حفاظت محیطزیست و سلامتی جوامع از طریق تحقیق و برنامهریزی دقیق کشاورزی پایدار حاصل میگردد تا نسلهای آینده بتوانند از شرایط مناسب برخوردار گردند.

اقتصاد مقاومتی، کشاورزی پایدار، سلامت غذایی، توسعه پایدار، امنیت غذایی