رحمان بخش باهورزهی سورانی - دانشجوی دکتری مکانیزاسیون کشاورزی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
مرتضی الماسی - استاد گروه مکانیزاسیون کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
حسین باخدا - استاد یار گروه مکانیزاسیون کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
امیر محمدی نژاد - استاد یار گروه مدیریت و اقتصاد کشاورزی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

مکانیزاسیون کشاورزی به عنوان مهمترین عامل تحول دربخش کشاورزی، میتواند در افزایش سطح زیر کشت و تولید در واحد سطح نقش عمده ای داشته باشد. به منظور بررسی تاثیر درجه مکانیزاسیون عملیات مختلف زراعی از مرحله تهیه زمین تا برداشت با کمباین(به عنوان شاخصی از مکانیزاسیون کشاورزی) و برخی نهاده های تولید شامل بذر مصرفی، کود های مصرفی شیمیایی شامل کودهای نیتراته، فسفاته و پتاس بر عملکرد گندم آبی در سال های زراعی 1386 تا 1390 برای 30 استان کشور تحقیقی انجام گرفت. داده ها از منابع و آمارنامه های رسمی موجود گردآوری شد و سپس به کمک نرم افزار excel تنظیم و از طریق نرم افزار SPSS،مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.به منظور آگاهی از روابط دوگانه بین متغیرهای مستقل و نیز متغیر وابسته، همبستگی ساده به روش پیرسون انجام گردید، سپس آنالیز رگرسیون بین عملکرد به عنوان متغیر وابسته و درجات مکانیزاسیون و برخی عوامل تولید به عنوان متغیرهای مستقل به صورت گام به گام پیشرونده انجام و در نهایت منجر به ارایه مدل های چند متغیره پیش بینی عملکرد بر پایه متغیر های مستقل گردید.مدل نهایی در آخرین گام با ضرایب استاندارد(ȕ (و غیر استاندارد با ضریب دوربین واتسون 92,1 و ضریب تشخیص 446,0 برآورد گردید. نتایج حاصل از برآورد مدل نشان داد که بیشترین تاثیر روی عملکرد، مربوط به درجه مکانیزاسیون برداشت با کمباین ،کود فسفاته مصرفی و درجه مکانیزاسیون سمپاشی است .

درجه ی مکانیزاسیون ،گندم آبی، مکانیزاسیون کشاورزی ،ایران