تخمین سطح زیر کشت برنج با استفاده از تصاویر فروسرخ نزدیک سنجنده OLI

در این پژوهش پتانسیل تعیین سطح زیر کشت برنج با استفاده از دادههای باند فروسرخ نزدیک سنجنده OLI ماهواره لندست 8 مورد ارزیابی قرار گرفت. بدینمنظور در ابتدا سطوح ماندابیهای طبیعی در سه مزرعه پنبه چوله، دشت ناز و مهدشت با مساحتهای به ترتیب30 ،2/28 ،81/22 هکتار واقع در دشت میاندورود استان مازندران ارزیابی شد. با توجه به ایجاد ماندابی مصنوعی در مزارع برنج چنانچه مدل توانایی تعیین سطوح ماندابی را دارا باشد بهطور غیرمستقیم میتواند سطوح زیر کشت برنج را نیز تعیین نماید. در زمانهای تصویربرداری پهنههای ماندابی به کمک شبکهبندی در سلولهای 30 متری به صورت پر یا خالی در بازدید میدانی علامتگذاری شد. با استفاده از 30 درصد سلولهای مشاهده شده طبقهبندی حداکثر احتمال برای تصویر باند فروسرخ نزدیک مزارع انجام شد. همبستگی بین نتایج طبقهبندی تصویر و دادههای میدانی با استفاده از روش آماری کای دو آزمون و ضریب همبستگی به روش فی و کرامر تحلیل شد. همبستگی نتایج حاصل از مدل و دادههای میدانی در سطح احتمال 05/0 آزمون کای دو معنیدار است. مقدار ضریب همبستگی فی و کرامر 78 درصد محاسبه شد که نشاندهنده یک همبستگی قوی بین نتایج مدل و دادههای میدانی است. بهبیاندیگر برای شناسایی نواحی ماندابی طبیعی و مصنوعی(شالیزار) تصاویر فروسرخ نزدیک سنجنده OLI را میتوان جایگزین اندازهگیریهای میدانی نمود. با انجام20 مورد بازدید تصادفی صورت گرفته از مکانهایی که در مدل بهعنوان سطح زیر کشت برنج انتخاب شد مشخص گردید تخمین مدل در تمام 20 مورد صحیح بوده است.

کلیدواژه ها:

ماهواره لندست 8 ، شهرستان میان دورود ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، آزمون کای دو