هانیه محمدی جارچلو - دانشجوی مقطع دکتری علوم و مهندسی مواد غذایی، واحد آزادشهر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر، ایران
سید حسین حسینی قابوس - استادیار گروه علوم و مهندسی مواد غذایی، واحد آزاد شهر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر، ایران

افزایش فشارها در بخش غذا برای جایگزین کردن مواد شیمیایی باعث شده است که محققین بر مطالعه روش های جدید افزایش مدت زمان نگهداری غذا پس از برداشت تمرکز کنند. در همین راستا، مواد مختلفی از نظر تاثیر و مناسب بودن برای مصارف آلی آزمایش شده اند. در این تحقیق، تاثیر بسته بندی تغییر یافته MAP و غوطه ور کردن در عسل برکیفیت انگور رازکی با حداقل فرآیند بررسی شده است. در حین نگهداری در 0 درجه با رطوبت نسبی 90%، MAP، غوطه وری در عسل، و کاربرد همزمان آنها به طور معناداری افت وزن انگور را به تعویق انداخت. مواد جامد محلول دانه های انگور به طور معناداری افزایش یافت، در حالی که مقدار اسید آنها کم شد، که درنتیجه ضریب رسیدن میوه زیاد شد. با توجه به امتیازهای ارزیابی حسی توسط 10 نفر تست پنل، تیمار عسل به تنهایی بهترین تیمار شناخته شده در حالی که انگورهای شاهد ارزش کمتری داشتند. به طور کلی، MAP ، غوطه ور کردن در محلول عسل یا ترکیب این روش ها باعث حفظ کیفیت کلی انگور از طریق تاخیر در افت کیفیت و فساد محصول می شود. بنابراین، محلول عسل می تواند به عنوان یک پوشش آلی دانه های انگور برای مقاومت در برابر تبخیر و انتشار آب در حین نگهداری در انبار سرد عمل کند، که به علت اتصال و چسبیدن مناسب به سطح دانه انگور می باشد.

اتمسفر، انگور رازکی، غوطه ورکردن، عسل، نگهداری